Τζούλια Νόβα: «Λύσσαξαν» οι ύαινες του αντικομμουνισμού για την ανάρτηση περί Σοβιετικής Ένωσης

---

Σκύλιασαν, μαύρισαν από το κακό τους, τους ήρθε από ‘κει που δεν το περίμεναν. Ο λόγος για τον εσμό των αντικομμουνιστών που στην κυριολεξία «λύσσαξαν» με την ανάρτηση της τηλεπαρουσίαστριας και μοντέλου Τζούλια Νόβα, η οποία επέλεξε να ανακοινώσει την εγκυμοσύνη της με μια φωτογραφία στο Instagram στην οποία εμφανίζεται να φορά μια λευκή μπλούζα με τα αρχικά της Σοβιετικής Ένωσης.,,

Σε αρνητικά σχόλια ορισμένων χρηστών που ενοχλήθηκαν από το σφυροδρέπανο η Τζ. Νούβα, που έχει καταγωγή από την Ουκρανία, υπεραμύνθηκε της επιλογής της και μάλιστα εξήγησε με απλά και κατανοητά λόγια – απ’ αυτά που εκατομμύρια άνθρωποι στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ λένε σήμερα – την αλήθεια. 

Πιο συγκεκριμένα έγραψε:

«Όσο ήταν η Σοβιετική Ένωση δεν πείνασε κανείς από όσους γνωρίζουμε, υπήρχε δωρεάν παιδεία, δωρεάν νοσήλια, δουλειά και γενικά δεν είχε κακή ποιότητα ζωής ο κόσμος. Σπούδαζες και το ίδιο το κράτος κοιτούσε να σου βρει θέση εργασίας και ήξερες πως δεν θα έχεις άγχος για την επιβίωσή σου» τόνισε χαρακτηριστικά μοιράζοντας πολλαπλά εγκεφαλικά στα αντικομμουνιστικά κοράκια τα οποία αποτελείωσε με την φράση: «Και αν σκεφτείς ότι μετά την διάλυση, ο κόσμος πεινάει εκεί…».

Η Τζ. Νόβα είπε αυτό που για εκατομμύρια ανθρώπους που έζησαν στην Σοβιετική Ένωση είναι αυτονόητο. Ότι στον σοσιαλισμό η ζωή του λαού ήταν ασύγκριτα καλύτερη σε σχέση με την σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Η ουσία, ωστόσο, βρίσκεται στην αντίδραση που πρόκαλεσε η ανάρτηση, με έναν ολόκληρο μηχανισμών τρολ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μια σειρά ΜΜΕ να εξαπολύουν μια άθλια επίθεση, με σκοπό να ρίξουν λάσπη, να συκοφαντήσουν τον σοσιαλισμό, να σπιλώσουν την Σοβιετική Ένωση.

Διότι η «σφαλιάρα» τους ήρθε από εκεί που δεν το περίμεναν. Από τον χώρο της επονομαζόμενης «σόουμπιζ» και της τηλεόρασης τον οποίο ελέγχουν και ο οποίος επηρεάζει δεκάδες χιλιάδες νεανικές συνειδήσεις. Με λίγα λόγια η Τζούλια, άθελα της, τους «χάλασε την σούπα» και δεν της το συγχωρούν.

Η λυσσασμένη επίθεση τους είναι ενδεικτική του φόβου και του πανικού τους. Ξέρουν την αλήθεια και γι’ αυτό βγαίνουν σαν τις ύαινες να «κατασπαράξουν» όποιον την εκφράζει. Ανθρωποφάγοι, κανίβαλοι και βάρβαροι, όπως ακριβώς και το καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετούν.

atexnos.gr

---

  ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ STILIDA NEWS ΣΤΟ GOOGLE NEWS

---

ΒΡΕΙΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK

---

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΑΣ ΣΤΟ YOU TUBE

---

30 χρόνια από το δημοψήφισμα στην ΕΣΣΔ: «Δεν θα συγχωρήσουμε ποτέ τους προδότες του σοβιετικού λαού»

---

Γράφει ο Νίκος Μόττας                                                                                                                                             
Τριάντα χρόνια συμπληρώθηκαν στις 17 Μάρτη από το δημοψήφισμα του 1991 στο οποίο η συντριπτική πλειοψηφία του σοβιετικού λαού, με ποσοστό 76%, είχε ταχθεί υπέρ της διατήρησης της ΕΣΣΔ. Κλείνοντας τ’ αυτιά τους στα ουρλιαχτά των λύκων της αντεπανάστασης και στις ύαινες του αντικομμουνισμού που επιχειρούσαν να τους τρομοκρατήσουν, οι σοβιετικοί πολίτες είπαν τότε ένα μεγάλο «ΝΑΙ» στην σοβιετική πατρίδα του Λένιν, του Στάλιν, των ηρώων του Κόκκινου Στρατού, της εργατικής τάξης.

Όμως η κλίκα των αντεπαναστατών που είχε αλώσει το ΚΚΣΕ είχε άλλα σχέδια. Αυτοί που υποκριτικά ευαγγελίζονταν την «δημοκρατία» και την «ελευθερία» ήταν οι ίδιοι που πρόδωσαν την λαϊκή βούληση, υπογράφοντας λίγους μήνες αργότερα, στις 8 Δεκέμβρη 1991, τις Συμφωνίες του Μπελοβέζσκ και την διάλυση της ΕΣΣΔ. Την προδοσία συμπλήρωνε η εκκωφαντική σιωπή των υπερασπιστών της «δημοκρατίας» στη Δύση, οι οποίοι έκαναν πως δεν έβλεπαν την κατάφωρη παραβίαση της βούλησης της μεγάλης πλειοψηφίας του σοβιετικού λαού.

«Ναι, αλλά στην Σοβιετική Ένωση δεν είχαν τζιν και McDonalds…»

---

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο του «αμερικανικού ονείρου». Είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που σαπίζει και αποκαλύπτει, με κραυγαλέο και συνάμα δραματικό τρόπο, τα μεγάλα αδιέξοδά του.

Η ρατσιστική δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ λειτούργησε ως θρυαλλίδα για το ξέσπασμα της συσσωρευμένης λαϊκής αγανάκτησης. Μιας αγανάκτησης που υποβόσκει εδώ και χρόνια σε πλατιά τμήματα της αμερικανικής εργατικής τάξης και φτωχά, περιθωριοποιημένα λαϊκά στρώματα. Καθώς σπάζει η φανταχτερή βιτρίνα της υπερδύναμης, της πολυδιαφημισμένης «δημοκρατίας» της «ελεύθερης αγοράς» και των «ευκαιριών», αποκαλύπτεται η πραγματική Αμερική του 21ου αιώνα.

9η Μάη 1945: Αιώνια ευγνωμοσύνη στους απελευθερωτές της ανθρωπότητας

---

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό,τι μπορεί ποτέ να πληρώσει». Στη φράση αυτή του Έρνεστ Χέμινγουέι περικλείεται ολόκληρος ο συμβολισμός της 9ης Μάη του 1945. Της επετείου της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των λαών. Τότε που η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υψώνονταν στο Ράιχσταγκ, σηματοδοτώντας το θρίαμβο του Κόκκινου Στρατού και της Σοβιετικής Ένωσης απέναντι στο τέρας του ναζισμού.

Στο πρόσωπο του στρατιώτη που σήκωσε την σημαία με το σφυροδρέπανο στο Βερολίνο αντικατοπτρίζεται ιστορικά όχι μονάχα ο ηρωικός αγώνας που έδωσε ο Κόκκινος Στρατός και η ηγεσία του, αλλά συνολικά ο λαός της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν άλλωστε η Σοβιετική Ένωση, που με την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, υπό την ηγεσία του Ι.Στάλιν, σήκωσε το κύριο βάρος του αγώνα ενάντια στο ναζιστικό-φασιστικό ιμπεριαλιστικό «Άξονα» και τους συμμάχους του.

Η μέρα που δάκρυσε ο Μίσα

---

Γράφει ο Στέλιος Κανάκης 

Ήταν στους Ολυμπιακούς αγώνες της Μόσχας, στις 3 Αυγούστου 1980, που το αρκουδάκι δάκρυσε στην τελετή λήξης. Ποιος ξέρει αν έκλαιγε για τα ένδοξα και παρελθόντα ή τα δυστυχισμένα μελλούμενα. Ίσως να προείδε τους αλαλάζοντες λιλιπούτειους, να τρέχουν να καταβάλουν τον Γκιούλιβερ. Να χάνονται οι δουλειές των ανθρώπων. Τα σπίτια, τα σχολεία, τα νοσοκομεία. Τα αυτονόητα δικαιώματα των λαών της ΕΣΣΔ να γίνονται ζητούμενα και άπιαστα. Να γκρεμίζονται αγάλματα των κομμουνιστών Ηρώων και στη θέση τους να στήνονται των ναζιστών δολοφόνων.

Ο καπιταλιστικός «παράδεισος» αποδείχθηκε απάτη: Το 66% των Ρώσων νοσταλγούν την Σοβιετική Ένωση

---

Η βαθιά αντιλαϊκή πολιτική των αστικών κυβερνήσεων που ακολούθησαν τη νίκη της αντεπανάστασης, από την διεφθαρμένη κυβέρνηση Γέλτσιν μέχρι την σημερινή του Βλαντιμίρ Πούτιν, οδηγεί ολοένα και περισσότερους εργαζόμενους να αναλογιστούν τι είχαν και τι έχασαν, βλέποντας κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών να διαλύονται, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους να κυριαρχούν, τα εισοδήματα της λαϊκής οικογένειας να μειώνονται. Τελικά, αποδεικνύεται στην πράξη ότι ο καπιταλιστικός παράδεισος που τους έταζαν ήταν μια απάτη.

Το οικονομικό θαύμα της ΕΣΣΔ επί Στάλιν

---

Τίθεται, λοιπόν, το εξής ερώτημα: Γιατί τέτοιο μίσος, τέτοιος πόλεμος ενάντια στον Στάλιν; Την απάντηση τη δίνει η ίδια η ιστορική πραγματικότητα: Διότι στην ηγετική προσωπικότητα του Ι.Β.Στάλιν αντικατοπτρίζεται μια εξαιρετικά σημαντική περίοδος σοσιαλιστικής οικοδόμησης, κατά την οποία τέθηκαν οι βάσεις μιας άνευ προηγουμένου ανάπτυξης της Σοβιετικής Ένωσης που άλλαξε ριζικά την εικόνα της χώρας.

Πρόκειται για ακριβώς εκείνη την περίοδο της ραγδαίας εκβιομηχάνισης, η οποία μετέτρεψε μια- βασισμένη στον αγροτικό κυρίως τομέα- καθυστερημένη οικονομία σε βιομηχανική υπερδύναμη, ικανή να υπερασπιστεί τον εαυτό της απέναντι στις ιμπεριαλιστικές απειλές που προέκυψαν από το Β’ παγκόσμιο πόλεμο.

Η τριακονταετία (1922-1952) της ηγεσίας Στάλιν συνοδεύτηκε από μια σειρά εργατικές-κοινωνικές κατακτήσεις που στο δυτικό, καπιταλιστικό κόσμο ήταν αδιανόητες. Αυτές οι κατακτήσεις (Παιδεία, Υγεία, Ασφάλιση, εργασιακά δικαιώματα, δικαιώματα γυναικών κλπ) πήγαιναν χέρι-χέρι με την οικονομική ανάπτυξη της χώρας στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού, τα σχέδια της αγροτικής κολλεκτιβοποίησης και εκβιομηχάνισης.

Το ολέθριο έργο των ναζί μέχρι που τους σταμάτησε ο Κόκκινος Στρατός

---

Τα ξημερώματα της 9η Μάη του 1945, η Γερμανία συνθηκολόγησε άνευ όρων.

Είναι η μέρα που σηματοδοτεί τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, του φονικότερου πολέμου που γνώρισε η ανθρωπότητα, ο οποίος συνολικά κράτησε 2.194 μέρες, απλώθηκε σε έκταση 22 εκατομμυρίων τετραγωνικών χλμ. και στοίχισε τη ζωή σε 50 εκατομμύρια ανθρώπους, εμπόλεμους και άμαχους μαζί.

Επί σχεδόν τέσσερα χρόνια η Σοβιετική Ένωση σήκωσε το κύριο βάρος του πολέμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι το καλοκαίρι του 1944, όταν στη δυτική Ευρώπη οι αμερικανοβρετανικές δυνάμεις αντιμετώπιζαν 75 γερμανικές μεραρχίες, ο Κόκκινος Στρατός είχε καθηλώσει 200 στο ανατολικό μέτωπο!

Τη λέγαν Ρόζα και την τρέμαν οι φασίστες

---

Στις 28 του Γενάρη 1945 ξεψύχησε στο πεδίο της μάχης η 20χρονη θρυλική μαχήτρια και από τους καλύτερους ελεύθερους σκοπευτές του Κόκκινου Στρατού Ρόζα Σανίνα.

Η Ρόζα Γκεορκίεβνα Σανίνα γεννήθηκε στις 3 του Απρίλη 1924, σε μια φτωχή αγροτική περιοχή, την εποχή που η νεαρή εργατική σοβιετική εξουσία έχτιζε τις βάσεις του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στον κόσμο. Το όνομα Ρόζα της το έδωσαν οι γονείς της προς τιμή της μεγάλης επαναστάτριας Ρόζας Λούξεμπουργκ. Στα δεκατέσσερά της ήταν ήδη μέλος της Πανενωσιακής Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας, της Κομσομόλ.

Ρόζα Γκεορκίεβνα Σανίνα (1924-1945)

Ήταν όμορφη, με καστανόξανθα μαλλιά και γαλανά μάτια και αγαπούσε τη μόρφωση και τις χαρές της ζωής. Αγαπούσε και την πατρίδα της.

«Ο θάνατος του Κομσομόλου», τραγούδι της Οχτωβριανής Επανάστασης

---

Ο θάνατος του Κομσομόλου» γράφτηκε από τον ποιητή Νικολάι Μαρτίνοβιτς Κοόλ (1902-1974),  ο οποίος το 1924 το πρόσφερε στον τακτικό στρατό της ΕΣΣΔ. Οι στίχοι μελοποιήθηκαν το 1928 από τον μαέστρο και συνθέτη Αλεξάντρ Βασίλιεβιτς Αλεξαντρόφ (1883-1946) κι έγιναν έτσι ένα από τα εμβατήρια του σοβιετικού Κόκκινου Στρατού.

Ο Αλεξαντρόφ ίδρυσε το 1926 την παγκόσμιας φήμης χορωδία του Κόκκινου Στρατού που φέρει το όνομά του και που τον Δεκέμβρη του 2016 64 μέλη της έχασαν τη ζωή τους όταν το αεροπλάνο που επέβαιναν κατέπεσε στη Μαύρη Θάλασσα.

Το ίδιο τραγούδι είναι γνωστό και με τον τίτλο «Εκεί, πέρα από το ποτάμι». Σ’ αυτό το βίντεο ακούγεται μια εκτέλεση του τραγουδιού από την περίφημη χορωδία Αλεξαντρόφ:

Εκεί ήταν μια χώρα που λεγόταν «ΕΣΣΔ»…

---

του Νίκου Μπογιόπουλου

Στα τέλη του Δεκέμβρη συμπληρώθηκαν 25 χρόνια από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν 25 προς 26 Δεκέμβρη 1991 όταν η κόκκινη σημαία έπαψε να κυματίζει στο Κρεμλίνο μετά από 74 χρόνια.

Τότε υπήρξαν εκατομμύρια άνθρωποι σε κάθε σημείο της Γης που, ανεξάρτητα από πολιτική και ιδεολογική τοποθέτηση, συναισθάνθηκαν τις αρνητικές συνέπειες αυτής της εξέλιξης. Οσα ακολούθησαν ξεπέρασαν ακόμα και την πιο δυσοίωνη φαντασία.

«Αυτά που ζητάτε γίνονταν μόνο στη Σοβιετική Ένωση…»

---

Γράφει ο Νίκος Μόττας 

Με την παραπάνω φράση και επιτιθέμενος στους φοιτητές απάντησε ο πρόεδρος της Κτηνιατρικής Σχολής του ΑΠΘ στο αίτημα των σπουδαστών να έχουν δωρεάν βιβλία και εργαστηριακό εξοπλισμό. Πιο συγκεκριμένα, όπως αναφέρει σε ανακοίνωση του το Περιφερειακό Συμβούλιο ΑΕΙ Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ, ο καθηγητής απευθυνόμενος στους φοιτητές τους είπε πως «εσείς σε ορφανοτροφείο μεγαλώσατε; Δεν έχετε γονείς να σας τα αγοράσουν;» και πρόσθεσε ότι «αυτά που ζητάτε γίνονταν μόνο στη Σοβιετική Ένωση και είδατε πού κατέληξε εκείνο το σύστημα, τώρα έχουμε ελεύθερη αγορά».

25 χρόνια απ’ την αντεπανάσταση στην ΕΣΣΔ – Ο Σοσιαλισμός αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ

---

Γράφει ο Νίκος Μόττας*

Ήταν πριν 25 χρόνια, το βράδυ της 25ης Δεκέμβρη 1991, όταν η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υποστέλλονταν από το Κρεμλίνο. «Η σοβιετική κόκκινη σημαία δεν κυματίζει πλέον στους τρούλους του Κρεμλίνου. Η υποστολή της σφράγισε με δραματικό και ταυτόχρονα συμβολικό τρόπο το τέλος της 74χρονης πορείας του πρώτου στον κόσμο σοσιαλιστικού κράτους. Για μια στιγμή οι δείχτες των ρολογιών έμειναν ακίνητοι, σημαδεύοντας την κρίσιμη στιγμή.

Ο Στάλιν, οι Τάταροι και οι «μοιρολογίστρες» των ναζί...

---

Τα γεγονότα είναι λίγο - πολύ γνωστά: Η φετινή συμμετοχή της Ουκρανίας στη Γιουροβίζιον με τον τίτλο «1944», που μιλάει για την εκτόπιση των Τατάρων από την Κριμαία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, πήρε την πρώτη θέση στο διαγωνισμό. Τα ΜΜΕ μετέδωσαν όλο συγκίνηση την ιστορία των «κακόμοιρων» Τατάρων που διώχτηκαν από τον «εγκληματία» Στάλιν. Η Ρωσία κατήγγειλε τη συμμετοχή ενός «πολιτικού τραγουδιού» και την «πολιτική εκμετάλλευση» της «τραγωδίας» των Τατάρων.

''Όταν οι μπολσεβίκοι πέρασαν απ το χωριό στο οποίο όλες οι γυναίκες φορούσαν μαντίλες και τσαντόρ ρώτησαν! Ποιος θέλει να μάθει να διαβάζει ; Εγώ είπε μια δεκατριάχρονη ''

---

-''Όταν οι μπολσεβίκοι πέρασαν απ το χωριό στο οποίο όλες οι γυναίκες φορούσαν μαντίλες και τσαντόρ ρώτησαν! Ποιος θέλει να μάθει να διαβάζει ; Εγώ είπε μια δεκατριάχρονη '' ...Αυτό πριν 9 δεκαετίες στο Τατζικιστάν της πρώην Σοβιετικής Ένωσης...
-Τώρα που έκατσε ο κουρνιαχτός που έφερε η συμμετοχή της μαθήτριας με τη μαντίλα στην παρέλαση να δούμε το θέμα από μια άλλη πλευρά ...Η αφήγηση που ακολουθεί είναι στην Γαλλίδα δημοσιογράφο Ντάνιελ Μπλεϊτράς '' η οποία είχε επισκεφτεί την περιοχή του Τατζικιστάν λίγα χρόνια πριν καταρρεύσει η Σοβιετική Ένωση !!
«Ήμουν δεκατριών χρονών όταν οι μπολσεβίκοι πέρασαν από το χωριό μου ... Ρώτησαν: "Ποιος θέλει

Οι Ρώσοι θέλουν πάλι τη Σοβιετική Ένωση

---

Οι Ρώσοι θέλουν πάλι τη Σοβιετική Ένωση

Οι Ρώσοι σε ποσοστό μεγαλύτερο του 60%, όπως και πριν από 25 χρόνια, θα ψήφιζαν υπέρ του να διατηρηθεί η ΕΣΣΔ, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα της...δημοσκόπησης που έκανε το Πανρωσικό Κέντρο Μελέτης της Κοινής Γνώμης (VITSIOM).

Τη λέγαν Ρόζα και την τρέμαν οι φασίστες

---

Η Ρόζα Γκεορκίεβνα Σανίνα γεννήθηκε στις 3 Απρίλη του 1924, σε μια φτωχή αγροτική περιοχή, την εποχή που η νεαρή εργατική σοβιετική εξουσία έχτιζε τις βάσεις του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στον κόσμο. Το όνομα Ρόζα της το έδωσαν οι γονείς της προς τιμή της μεγάλης επαναστάτριας Ρόζας Λούξεμπουργκ. Στα δεκατέσσερά της ήταν ήδη μέλος της Πανενωσιακής Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας, της Κομσομόλ.

 Ήταν όμορφη, με καστανόξανθα μαλλιά και γαλανά μάτια και αγαπούσε τη μόρφωση και τις χαρές της ζωής. Αγαπούσε και την πατρίδα της. Ήταν άλλωστε παιδί μιας οικογένειας με μεγάλη προσφορά στην πατρίδα. Ο πατέρας της ήταν τραυματίας του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, ενώ τρία αδέλφια της έπεσαν κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου της ΕΣΣΔ. Ο ένας, μόλις 19 χρόνων, κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Λένιγκραντ από τους χιτλερικούς εισβολείς.

Σαν σήμερα, το 1963: Η πρώτη γυναίκα στο διάστημα

---

Η Βαλεντίνα Βλαντίμιροβνα Τερεσκόβα είναι πρώην Σοβιετική αστροναύτης που έγινε διάσημη ως η πρώτη γυναίκα στην Ιστορία που ταξίδεψε στο διάστημα... Αυτό το ταξίδι πραγματοποιήθηκε στις 16 ως 19 Ιουνίου 1963. Επιλέχθηκε μεταξύ 400 και πλέον υποψηφίων για να κυβερνήσει το διαστημόπλοιο Βοστόκ 6. Κατά τη διάρκεια της τριήμερης αποστολής της, πραγματοποίησε διάφορες δοκιμές και συνέλεξε στοιχεία για τις αντιδράσεις του γυναικείου σώματος στη διαστημική πτήση...

Κατίν: Η προβοκάτσια αποκαλύπτεται

---

Σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η ΕΣΣΔ δεν είναι υπεύθυνη για τη μαζική δολοφονία των Πολωνών Αξιωματικών στο Κατίν, καθότι έκρινε πως τα έγγραφα - πηγές που κατατέθηκαν ως πειστήρια ήταν πλαστά... χαίρε ω χαίρε Γκαίμπελς...ας απολαύσουμε για ακόμα μια φορά την έγκυρη δημοσιογραφία και ιστοριογραφία που έκτισε ΚΑΙ για αυτό το θέμα καριέρες, ταινίες, άρθρα, έρευνες κτλ αλλά πάνω από όλα έσπειρε τον γνωστό αντικομμουνιστικό οχετό που ζει και βασιλεύει στον "απελευθερωμένο", "ανθρωποκεντρικό", εξευρωπαϊσμένο", "αξιόπιστο", "δημοκράτη" δυτικό μας παράδεισο...εμπρός για την ευρωπαϊκή μας "ολοκλήρωση"...κάντε τα μυαλά μας κιμά...