Πώς χαράχτηκαν τα σύνορα στη Μακεδονία

---

Λέανδρος Μπόλαρης

Στις 14 Σεπτέμβρη του 1918 εκατοντάδες γαλλικά πυροβόλα άνοιξαν πυρ στις οχυρωμένες θέσεις των Κεντρικών Δυνάμεων. Η «προπαρασκευή πυροβολικού” συνεχίστηκε ολόκληρη τη μέρα, κάτι συνηθισμένο στις μεγάλες επιθέσεις του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Μόνο που αυτή η επίθεση δεν έγινε στις πεδιάδες της βορειοανατολικής Γαλλίας ή του Βελγίου, αλλά σε μια τοποθεσία στα σημερινά σύνορα της Ελλάδας με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας, και ο αντίπαλος στρατός ήταν ο βουλγαρικός.

Τι κι αν έπεσε ο Γράμμος, θα τα ξαναπούμε…

---

  Γράφει ο Νίκος Μόττας 

Τέτοιες μέρες ήταν, Αύγουστος του 1949, όταν στις βουνοπλαγιές του Γράμμου ξεκινούσε η τελική φάση της μάχης ανάμεσα στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας και τον αστικό εθνικό στρατό. Απέναντι στις ισχυρότατες δυνάμεις του αστικού στρατού και των αμερικανών ιμπεριαλιστών, απέναντι σε βομβαρδιστικά αεροσκάφη και βόμβες ναπάλμ, οι αντάρτες μαχητές του ΔΣΕ αντιπαρέταξαν απαράμιλλο ηρωϊσμό και γενναιότητα σφραγίζοντας, με την ψυχή και το αίμα τους, την κορύφωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα του 20ου αιώνα.

4 Δεκέμβρη 1943 – Γερμανοί και ταγματασφαλίτες εκτελούν 84 αγωνιστές στα «Προσφυγικά» της Πάτρας

---

Μνημείο των εκτελεσμένων στα “Προσφυγικά”

Στις 27/10/1943, τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, με τους προδότες έλληνες συνεργάτες τους, προχώρησαν σε Μπλόκο, στην περιοχή των Προσφυγικών. Δεκάδες καμιόνια Γερμανών είχαν περικυκλώσει την συνοικία. Οι γερμανοτσολιάδες πιάνουν δουλειά. Οι κουκουλοφόροι, σαν τα φίδια, σέρνονται μέσα στο πλήθος και διαλέγουν. Ο ρόλος τους είναι συγκεκριμένος.

Ως γνήσιοι προδότες υποδεικνύουν  ποιους να συλλάβουν για να εκτελεσθούν και υποδεικνύουν νέα παιδιά. Με βάση τις υποδείξεις τους, οδηγήθηκαν στις φυλακές του Λυμπερόπουλου, πάνω από διακόσιοι αγωνιστές, στην πλειοψηφία τους νέοι, δραστήρια μέλη της ΕΠΟΝ. Αρκετοί από τους συλληφθέντες κατόρθωσαν να δραπετεύσουν αργότερα με την βοήθεια των οργανώσεων του ΕΑΜ.

Η «μωρή» και οι προδότες…

---

Ο Τολιόπουλος, το ανθρωπόμορφο τέρας, ταγματάρχης των γερμανοτσολιάδων, της είχε πει ότι θα την πήγαιναν στη φυλακή, για να συνεχιστεί την επομένη η νυχτερινή ανάκριση. «Οι γερμανοτσολιάδες όμως, που τη συνόδευαν, όταν έφτασαν μπροστά στη φυλακή, ξαφνικά άλλαξαν πορεία. Οπότε η Μαρία με ήρεμη φωνή τους είπε: «Σας παρακαλώ από εδώ είναι η φυλακή, γιατί με πηγαίνετε προς τα εκεί»!

Αλλά, όταν είδε να τη σπρώχνουν, να τη σβαρνίζουν και να τη βρίζουν τότε κατάλαβε ότι την εξαπάτησαν και την παγίδεψαν. Στο μεταξύ το εκτελεστικό απόσπασμα με βάση το σατανικό σχέδιο του Τολιόπουλου είχε προπορευτεί. Και όταν η Μαρία το αντίκρυσε, κατάλαβε ότι χανόταν και η τελευταία ελπίδα και πως έφτασε το τέλος της. Σταμάτησε στύλωσε τα πόδια της κι έβγαλε λυπητερές φωνές. Κραυγάζοντας απελπισμένα: «Θέλω να ιδώ τον κύριο Τολιόπουλο»!

Στον Μελιγαλά πληρώθηκαν όπως τους άξιζε

---

Σαν σήμερα, στις 15 του Σεπτέμβρη 1944, μετά από σκληρό αγώνα κατά των ταγματασφαλιτών που κράτησε τρεις μέρες, ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει στη Μεσσηνία την κωμόπολη του Μελιγαλά.

«Για τη μάχη του Μελιγαλά έχουν γραφτεί και γράφονται από τους αντιπάλους του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ πάρα πολλά, παραποιώντας τα γεγονότα και την ιστορική αλήθεια. Πρόκειται για μια προσπάθεια συγκάλυψης της εγκληματικής και αντιλαϊκής πολιτικής της αστικής τάξης και σε εκείνα τα χρόνια. Κανενός Έλληνα εργαζόμενου δεν μπορεί να πονάει η καρδιά του για τους ταγματασφαλίτες. Πληρώθηκαν όπως τους άξιζε» γράφει, μεταξύ άλλων, ο ιστορικός Χρήστος Τσιντζιλώνης, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, πρόεδρος σήμερα της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη της 11/9/2005. Μεταφέρουμε ολόκληρο το άρθρο.

Η αλήθεια για τον Μελιγαλά

23 Αυγούστου 1943 Στάλινγκραντ: Η αρχή του τέλους του ναζισμού - ΒΙΝΤΕΟ

---

Στο Στάλινγκραντ έγινε η τελευταία μεγάλη επίθεση των ναζιστών Γερμανών στο Ανατολικό Μέτωπο. Η ήττα τους στην πόλη του Βόλγα αποτέλεσε την αρχή μιας μεγάλης σειράς συγκρούσεων που οδήγησαν τους Ρώσους στο Βερολίνο και το Γ' Ράιχ του Χίτλερ στην ήττα.....

Η μάχη του Στάλινγκραντ είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο ή την αιχμαλωσία πάνω από 250.000 Γερμανών στρατιωτών και κράτησε τις πλούσιες πετρελαιοπηγές του Καυκάσου μακριά από τα χέρια των ναζιστών.

“Κλάψε κι εσύ τώρα ντουνιά πιάσαν το Στέλιο τα σκυλιά…”

---

Στις 18 του Αυγούστου 1944, μια μέρα μετά το Μπλόκο της Κοκκινιάς, «Έλληνες» ταγματασφαλίτες συνεργάτες των Γερμανών πιάνουν σε ενέδρα στα περιβόλια στον Αη Γιάννη το Ρέντη το αγαπημένο παιδί της Κοκκινιάς, τον ξακουστό σαλταδόρο Στέλιο Καρδάρα.

Ο Στέλιος Σπανός ή «Καρδάρας», ήταν ένας από τους ηρωικότερους σαμποτέρ της αντίστασης που ανατίναζε γερμανικά αυτοκίνητα και αποθήκες. Ένας σαλταδόρος της Κατοχής που έκλεβε τρόφιμα απ τους Γερμανούς και τα μοίραζε στο λαό. ΕΛΑΣίτης, αρχηγός ομάδας της ΟΠΛΑ στην Παλιά Κοκκινιά, μπήκε στην ένοπλη δράση από τα 18 του, διακρίθηκε για τη γενναιότητα που επέδειξε στη μάχη της Κοκκινιάς και παρόλο το νεαρό της ηλικίας του είχε μεγάλη φήμη στους συναγωνιστές και στους εχθρούς του, έτσι που η σύντομη ζωή του αποτέλεσε θρύλο για την Κοκκινιά και ευρύτερα.

17 Αυγούστου 1944: Το Μπλόκο της Κοκκινιάς – Η συγκλονιστική μαρτυρία του γιου του ήρωα Αντώνη Χατζηευστρατίου

---

Χαράματα Παρασκευής 17 του Αυγούστου 1944, Γερμανοί, χωροφύλακες και γερμανοτσολιάδες κυκλώνουν την ηρωική Κοκκινιά. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα τρόμου, πυροβολισμούς και απειλές βγάζουν από τα σπίτια τους όλους τους άνδρες 14 ως 60 χρονών (συνολικά περίπου 20.000) και τους συγκεντρώνουν στην Πλατεία Οσίας Ξένης.

Οδυσσέας Ανδρούτσος: Παλικάρι και υπερασπιστής των δίκαιων του αγώνα του λαού

---

Θεόφιλος Χατζημιχαήλ: «Ο Ήρως της Γραβιάς Οδυσσεύς Ανδρούτσος το 1821» (1912)

Σαν σήμερα, στις 5 του Ιούνη 1825, δολοφονήθηκε από Έλληνες στην Αθήνα, στο κελί όπου κρατούνταν φυλακισμένος πριν δικαστεί, ο Φιλικός επαναστάτης του 1821 Οδυσσέας Ανδρούτσος.

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ήταν μια από τις έξοχες στρατιωτικές φυσιογνωμίες του Εικοσιένα, που με τη μάχη της Γραβιάς, στις 8 του Μάη του 1821 έσωσε στα πρώτα της βήματα την Επανάσταση. Βγαλμένος από το λαό και φλογερός υπερασπιστής του, κυνηγήθηκε από τους πολιτικάντηδες και τους κοτζαμπάσηδες και τέλος απαγχονίστηκε με κρυφή διαταγή της κυβέρνησής τους στον Πύργο της Ακρόπολης. Τον βάφτισαν κι αυτόν προδότη, όπως τον Καραϊσκάκη και τον Κολοκοτρώνη, όπως και σήμερα οι απόγονοί τους βαφτίζουν τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης.

Ο Ανδρούτσος αντιπροσωπεύει τη γνήσια εθνικολαϊκή συνείδηση του Εικοσιένα με τα δημοκρατικά αναγεννητικά της αιτήματα, που την προδοσία τους συμβολίζει και ο δικός του τραγικός θάνατος.

21 Μάη 1942: Ο Άρης Βελουχιώτης ορκίζει τους πρώτους αντάρτες του ΕΛΑΣ (Άγνωστη μαρτυρία)

---

Στις 21 Μάη του 1942, στη Σπερχειάδα της Φθιώτιδας, ο Άρης Βελουχιώτης ορκίζει τους πρώτους μαχητές του ΕΛΑΣ. Αυτός είναι ο όρκος της πρώτης αντάρτικης ομάδας στη Ρούμελη, που τον έγραψε ο ίδιος ο Άρης:

«Εγώ παιδί του ελληνικού λαού, ορκίζομαι να αγωνιστώ πιστά από τις τάξεις του ΕΛΑΣ, χύνοντας και την τελευταία ρανίδα του αίματός μου, σαν γνήσιος πατριώτης για το διώξιμο του εχθρού από τον τόπο μας, για τις ελευθερίες του λαού μας, κι ακόμα να είμαι πιστός και άγρυπνος φρουρός προστασίας στην περιουσία και το βιος του αγρότη. Δέχομαι προκαταβολικά την ποινή του θανάτου αν ατιμάσω την ιδιότητά μου ως πολεμιστής του Εθνους και του λαού και υπόσχομαι να δοξάσω και να τιμήσω το όπλο που κρατώ και να μην το παραδώσω αν δεν ξεσκλαβωθεί η Πατρίδα μου και δε γίνει ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του.»

Δωσίλογοι και ΟΠΛΑ

---

Συντάκτης: 

Περικλής Κοροβέσης

 

Τι είναι η τρομοκρατία και ποιοι οι τρομοκράτες; Καθημερινά τα κανάλια μάς βομβαρδίζουν με αυτές τις δύο λέξεις, λες και είναι κάτι χειροπιαστό και αποσαφηνισμένο. Η λέξη «τρομοκρατία» εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, για να χαρακτηρίσει μεμονωμένες βομβιστικές ενέργειες αναρχικών στην Ευρώπη (εξ ου και η ταύτιση των αναρχικών με τη βία). Αλλά η αναρχία ιστορικά ήταν ένα επαναστατικό κίνημα, ανταγωνιστικό του μαρξισμού, και δεν είναι οι βίαιες ενέργειες που τη χαρακτηρίζουν. Ο Κροπότκιν είχε πει: «Μερικά κιλά δυναμίτη δεν πρόκειται να αλλάξουν την εξουσία αιώνων».

Κατίν: Η προβοκάτσια αποκαλύπτεται

---

Σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η ΕΣΣΔ δεν είναι υπεύθυνη για τη μαζική δολοφονία των Πολωνών Αξιωματικών στο Κατίν, καθότι έκρινε πως τα έγγραφα - πηγές που κατατέθηκαν ως πειστήρια ήταν πλαστά... χαίρε ω χαίρε Γκαίμπελς...ας απολαύσουμε για ακόμα μια φορά την έγκυρη δημοσιογραφία και ιστοριογραφία που έκτισε ΚΑΙ για αυτό το θέμα καριέρες, ταινίες, άρθρα, έρευνες κτλ αλλά πάνω από όλα έσπειρε τον γνωστό αντικομμουνιστικό οχετό που ζει και βασιλεύει στον "απελευθερωμένο", "ανθρωποκεντρικό", εξευρωπαϊσμένο", "αξιόπιστο", "δημοκράτη" δυτικό μας παράδεισο...εμπρός για την ευρωπαϊκή μας "ολοκλήρωση"...κάντε τα μυαλά μας κιμά...

Γκεόργκι Δημητρώφ: Οποιος δε θέλει να 'ναι το αμόνι, πρέπει να γίνει το σφυρί!

---

 Ογδόντα χρόνια από την απολογία του κομμουνιστή ηγέτη στη δίκη της Λιψίας

Στις 16 Δεκέμβρη, συμπληρώνονται 80 χρόνια από την απολογία του Βούλγαρου κομμουνιστή ηγέτη, στελέχους της Κομμουνιστικής Διεθνούς Γκεόργκι Δημητρώφ στη δίκη της Λιψίας.
Ο Γκεόργκι Δημητρώφ (1882 - 1949) υπήρξε στέλεχος του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Παιδί εργατικής οικογένειας από τη νοτιοδυτική Βουλγαρία, δούλεψε ως στοιχειοθέτης σε τυπογραφείο και αναδείχθηκε σε συνδικαλιστής ηγέτης. Εντάχθηκε στο Βουλγαρικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα το 1902 και προσχώρησε στην επαναστατική - μαρξιστική πτέρυγά του με επικεφαλής τον Ντίμιταρ Μπλαγκόεφ, τους λεγόμενους «στενούς σοσιαλιστές». 

Η Γκεμπελική προπαγάνδα, τα ψέματα και η αλήθεια για την Αργεντινή

---

Αυτές τις μέρες αναπαράγονται πληθωρικά στα κεντρικά κυρίως ΜΜΕ εικόνες μικροταραχών στην Αργεντινή που συμπληρώνονται με βαρύγδουπα σχόλια των εντεταλμένων σχολιαστών ότι, « αν φύγουμε από το ευρώ θα γίνουμε Αργεντινή». Πρόκειται για μια εντυπωσιακή παράσταση διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. Η χώρα αυτή, αποτελεί φωτεινό παράδειγμα απεξάρτησης από ένα σκληρό νόμισμα όπως το δολάριο, με το οποίο είχε συνδεθεί το νόμισμά της το πέσος. Στην πραγματικότητα, η Αργεντινή είχε ως νόμισμά της το δολάριο και μόνο η ονομασία του διέφερε. Πρόκειται για παρόμοια περίπτωση με τη δική μας, όπου το σκληρό ευρώ εξοντώνει την ελληνική οικονομία και τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Για να μη μας μπαίνουν «κακές ιδές», τα συστημικά κεντρικά ΜΜΕ μα βομβαρδίζουν με αισχρά ψέματα για την Αργεντινή, χρησιμοποιώντας και διογκώνοντας κατά το δοκούν διάφορα συνηθισμένα γεγονότα για όλες τις χώρες.

Γιατί γιορτάζουμε τα Θεοφάνια στις 6 Ιανουαρίου;

---

Τα Θεοφάνια: μια αρχαιότερη εορτή από τα Χριστούγεννα

Τα Θεοφάνια

γράφει ο Δημήτριος Μόσχος, Λέκτορα Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας Τμήματος Θεολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών

«Στις 6 Ιανουαρίου κλείνει ένα πλουσιότατο σε λατρευτικά δρώμενα, παραδοσιακά έθιμα και μακραίωνες συνήθειες Δωδεκαήμερο, που συνδέεται με κεντρικά στοιχεία του χριστιανικού Ευαγγελίου: την κατά σάρκα γέννηση, την Περιτομή και τη Βάπτιση του Ιησού Χριστού, που είναι βασικοί σταθμοί της Ενανθρώπησης του Θεού στον κόσμο.

Σαν σήμερα χάθηκε το βρωμερό κουρέλι του Φασισμού απ' την Ακρόπολη

---

Πέμπτη 12 Οκτώβρη 1944. Οι Γερμανοί δεν είχαν ακόμη προλάβει να εγκαταλείψουν την Αθήνα, αλλά ο λαός της πρωτεύουσας, νιώθοντας ότι έφτασε η ώρα της λευτεριάς, ξεχύθηκε στους δρόμους ζητωκραυγάζοντας. Κύματα - κύματα η λαοθάλασσα πλημμύριζε την πλατεία Συντάγματος, τις οδούς Πανεπιστημίου, Σταδίου, Ακαδημίας, το Ζάππειο, την πλατεία Ομονοίας. Οι 1.264 μέρες φασιστικής κατοχής ήταν πλέον παρελθόν κι αυτό φάνηκε περίτρανα όταν στις 9.45 το πρωί μαχητές του ΕΛΑΣ κατέβασαν από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία, υψώνοντας στη θέση της την ελληνική.

ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΗ ΚΑΘΩΣ ΠΕΡΝΟΥΣΑΜΕ ΤΗ ΡΟΥΜΕΛΗ…

---

Εφημερίδα «ΡΟΥΜΕΛΗ»

Όργανο της Επιτροπής του ΕΑΜ Στερεάς Ελλάδας

Πρωτομαγιά 1944

Το blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"φέρνει σήμερα στο φως της δημοσιότητας ένα ακόμη σπάνιο ντοκουμέντο από τις ηρωϊκές αντιστασιακές μνήμες του λαού μας! Μια συγκινητική αναφορά όλο συναίσθημα, επαναστατική ορμή και υπερηφάνεια, δια χειρός του μεγάλου αγωνιστή δημοσιογράφου Τάκη Φίτσου ο οποίος 5 χρόνια αργότερα, το 1949, εκτελέστηκε από το μοναρχοφασιστικό κράτος. Το εξαιρετικό αυτό κείμενο, που θα διαβάσετε παρακάτω, γράφηκε κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας του Πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη στην Ανταρτομάνα Ρούμελη, δίπλα στο σκληρά δοκιμαζόμενο μα και ανυπόταχτο λαό της περιοχής. Ευχαριστούμε από καρδιάς την πολύ καλή φίλη Γίτσα από το "Αγρίνιο...γλυκές μνήμες" που μας χάρισε τούτο το πολύτιμο υλικό που θα σας παρουσιάσουμε, ως μία συμβολή και εκ μέρους μας στις αθάνατες παρακαταθήκες μιας αληθινά αξέχαστης εποχής, τότε που ο λαός μας και η μάχιμη αντάρτικη πρωτοπορία του αγωνίζονταν ασυμβίβαστα ενάντια στην κτηνώδη ναζιστική κατοχή και τους ντόπιους δοσίλογους συνεργάτες της, για μια πραγματικά λεύτερη ζωή! Διατηρήθηκε η ορθογραφία του πρωτότυπου.

Ποιος θυμάται την «Πρωτεύουσα της Ελεύθερης Ελλάδας»;

---

Αναδημοσίευση από "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Περπατώντας στα σιωπηλά σοκάκια της Παλιάς Βίνιανης, ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση δίπλα σε χορταριασμένες αυλές και μισογκρεμισμένους πέτρινους τοίχους, θαρρείς πως ο χρόνος σταμάτησε! Παλιά ετοιμόρροπα σπίτια χάσκουν ερειπωμένα με μισάνοιχτες πόρτες, τρύπιες σκεπές και ξεχαρβαλωμένα παράθυρα. Η ματιά ακάλεστη τρυπώνει στην εγκατάλειψη για να σταθεί σε σκονισμένα παμπάλαια αντικείμενα φορτισμένα με βαριές μνήμες σε τούτα τα αφημένα από χρόνια νοικοκυριά. Μια απόκοσμη ησυχία πλανιέται ολόγυρα που τη διακόπτει μονάχα το κελάρυσμα των τρεχούμενων νερών κι εκείνη η απαλή αύρα από το Ευρυτανικό αεράκι που κατηφορίζει ως εδώ από τις γύρω δασόφυτες πλαγιές που κλείνουν στην αγκάλη τους την ιστορική Βίνιανη σε υψόμετρο 620 μέτρων. Η ευεργετική δροσιά του βουνίσιου αέρα αναμειγνύεται με τις μοσχομυρωδιές του χαμόμηλου και των αγριολούλουδων που ξεπετάγονται ανάμεσα από τις πέτρες και τα χαλάσματα.

1918: ΌΤΑΝ Η ΝΕΑΡΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΚΥΡΩΝΕ ΤΑ ΛΗΣΤΡΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

---

 

ΜΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Toυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΡΓΕΙΤΗ

Tο τελευταίο διάστημα κάποιοι από τους «έγκυρους» και «εμβριθείς» αναλυτές, που έχουν αναλάβει εργολαβικά και για λογαριασμό των τραπεζιτών να μας πείσουν πως πρέπει σαν καλά και υπάκουα παιδιά να πληρώσουμε το χρέος, το γύρισαν και στην ιστορία προσπαθώντας να αντλήσουν επιχειρήματα υπέρ των απόψεών τους. Ένας μάλιστα από αυτούς έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει την άποψη πως «τι να κάνουμε εκεί που φτάσαμε με το χρέος, εδώ και ο Λένιν μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση πλήρωσε κανονικά τα χρέη της τσαρικής Ρωσίας όπως πρέπει να κάνει κάθε τζέντλεμαν και αξιοπρεπής συναλλασσόμενος».....

"Άμα σας ρωτήσουν απαντήστε περήφανα: ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΟΝΙΤΕΣ... "!

---

Αναδημοσίευση από "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

H ΕΠΟΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ γιορτάζει την 1η επέτειο ίδρυσης της θρυλικής νεολαίας της Εαμοελασίτικης Αντίστασης και το blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" γυρίζει πίσω το ρολόι του ιστορικού χρόνου και με τα λόγια των ίδιων των ΕΠΟΝΙΤΩΝ του τόπου μας ανασύρει ηρωϊκές μνήμες μέσα από ένα σπάνιο ντοκουμέντο!