Για χάρη του έρωτα

---

Χάρη σ αυτόν ζεις
κρατάς ισορροπία στις ανισότροπες
χρωματίζεις τις γκρίζες στιγμές του καπνού για χάρη
κρατάς σε τάξη τα ατακτοποίητα παράλογα όνειρα για χάρη Στην είσοδο της μέρας γράφει το χαμόγελό του
Για χάρη του έφτιαξες εικόνες
στίχους
γραφή περιγραφική
έρχεται βράδυ και κλείνει το στόμα σου η τελευταία λέξη της συνύπαρξης
για χάρη του
είσαι βλάκας για χάρη του,
είσαι βλάκας έφηβος που άτακτα τσαλακωμένα συμπεριφέρεσαι
και κάθε ραντεβού είναι σαν το πρώτο

Μια συνειδητή μελαγχολία.

---

Με το βάρος των εκατομμυρίων ώρες στους ώμους μου,
ωρών δύσκολων η πολύ δύσκολων

και το μυαλό μου να μην είναι πλέον πίσω από όλες τις λέξεις που γράφω αλλά κάπου στο παρελθόν
κι εκεί στο χρόνο εγώ μαζί με τη ότι ήσουν εσύ
Οι αναμνήσεις τρύπωσαν στους πόρους του δέρματος μου

και οι εικόνες μπήκαν στο μυαλό μου για να με συντροφεύουν βασανιστικά στης μοναξιάς τις ώρες .

Λείπεις κι είσαι ακόμα εδώ

Είσαι νεκρός κι όμως ζωντανός υπάρχεις μέσα μου
Είσαι εδώ, παρόν μαζί μου με έναν τρόπο που πονάει η παρουσία σου
Είσαι εδώ παρόν και μου κλέβεις την ανάσα
Είσαι εδώ να μου κάνεις λυγμό κάθε απόπειρα χαμόγελου
Είσαι η αίσθηση αδυναμίας που κάποιες φορές νιώθω
Είσαι η δύναμη μου στήριγμα που ένιωθα στου κάθε χεριού σου το άγγιγμα
Είσαι το κενό κομμάτι της καρδιάς μου σε καρδιάς σχήμα
Είσαι το χαμένο για πάντα κομμάτι μου
Είσαι η ανάμνηση της μυρωδιάς της τελευταίας σου αγκαλιάς που κάθε βράδυ ονειρεύομαι πως δίνεις ξανά και ξανά και ξανά
κι είναι αυτό παρηγοριά
γιατί μου λείπεις
όπως μόνο εσύ ξέρεις να λείπεις
Είσαι η χαμένη σου για πάντα αγκαλιά
Είσαι αυτά τα αγγίγματα με την απουσία των λέξεων
Είσαι οι στιγμές οι χαζές ,οι μικρές και οι ανόητες
Είσαι εδώ παρέα για να ζω
Είσαι εδώ και κάνω συντροφιά με έναν νεκρό

Μαίρη Κουτρούμπα
Autism mania
M.K.<3

Ποίημα

---

Το παλιό κλειδί ανοίγει του μισογκρεμισμένου σπιτιού την πόρτα.
Οι ένοικοι λείπουν στη γη
μουρμουρίζουν οι σκιές τους στους φεγγίτες.
Ο ήλιος πλάθει από τις χαραμάδες τις μορφές τους
Ξελαρυγγιάσου,
βάλε τις φωνές να ακουστείς ,
να τους ξυπνήσεις .
Πάρε φόρα και γκρέμισε τους τοίχους της ανοησίας σου
που απ τον κόσμο σε κρύβουν
10+10=20
οι μαθηματικές πράξεις λογικής αποδοχής δεκάχρονου
βαραίνουν τον λογισμό ,
πετούν όρια ,
στενεύουν περιθώρια
την ελευθερία σου στερεύουν .
Γραμματικοί κανόνες ασύνταχτοι αποκοιμίζουν.
Αρχίζεις να νυστάζεις ,
δεν κουβεντιάζεις ,
δεν τραγουδάς.