Πρώτη Μαη

---

Το παλιό κλειδί ανοίγει του μισογκρεμισμένου σπιτιού την πόρτα.
Οι ένοικοι λείπουν στη γη 
μουρμουρίζουν οι σκιές τους στους φεγγίτες.
Ο ήλιος πλάθει από τις χαραμάδες τις μορφές τους
Ξελαρυγγιάσου,
βάλε τις φωνές να ακουστείς ,
να τους ξυπνήσεις .
Πάρε φόρα και γκρέμισε τους τοίχους της ανοησίας σου
που απ τον κόσμο σε κρύβουν
10+10=20
οι μαθηματικές πράξεις λογικής αποδοχής δεκάχρονου
βαραίνουν τον λογισμό ,
πετούν όρια ,
στενεύουν περιθώρια
την ελευθερία σου στερεύουν .
Γραμματικοί κανόνες ασύνταχτοι αποκοιμίζουν.
Αρχίζεις να νυστάζεις ,
δεν κουβεντιάζεις ,
δεν τραγουδάς.
Διατάζεις ποιητή μου να τιθασεύσω το λόγο μου .
Προστάζεις ιδεαλιστή μου να προτάσσω το στήθος μου
στο ιδανικό το δικό σου .
Σταλινικοί ήρωες αλλοτινής εξουσίας ,
χαμένης εφηβείας .
δήθεν αλητείας
σχεδιάζουν τα ρούχα σου .

Δρόμοι φωτισμένοι , ψυχές σκοτεινές

---

Δρόμοι φωτισμένοι , ψυχές σκοτεινές
Έτσι κι αλλιώς δεν χιονίζει .

Όλοι παίζουν τους ρόλους τους ,τους διάλεξαν η τους άφησαν να τους διαλέξουν ,προσποιητά χαμόγελα ,ψεύτικες περιπτύξεις ,ψευδές επαφές ,κενά αγγίγματα ,ψευδαισθήσεις .Κάθε που γεννιέται η ελπίδα κι ένας Χριστός μικρός κι αθώος ψάχνει χνώτο να ζεσταθεί ,ματιές να σκεπαστεί, χέρια να νιώσει .

Δύσκολοι καιροί ,μάταιες ελπίδες και τα όνειρα στερεύουν . Η αρχή του νέου πλησιάζει αλλά μοιάζει ίδιο με το τέλος του παλιού.