Οι γυναίκες της επαρχίας στην Αντίσταση ενάντια στο φασισμό

---

'- Ποιος σας έφερε εδώ; - Ηρθαμαν μονάχες μας. - Ποιος σας έστειλε; - Είπαμαν, ήρθαμε μονάχες μας. - Τι θα πει μονάχες; Πώς συνεννοήθηκαν οι γυναίκες του Λιόπρασου και της Παληοσαμαρίνας, της Συκιάς και της Σκλάταινας; Ποιος σας οργάνωσε; Αυτό θέλουμε να μας πείτε, ακούγεται βροντερή η φωνή του Γερμανού διοικητή.''

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΚΟΨΑΝ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

---

Γράφει η  Ευφροσύνη Ηρ. Μπούτσικα*  

Αυτή στην φωτογραφία την είδα σήμερα σε ανάρτηση κάποιου φίλου.
Αναφερόταν με σεβασμό και γλυκειά ανάμνηση σε αυτές τις δυνατές γυναίκες του παρελθόντος.
Όμως εγώ που είμαι παρατηρητής της γήινης πραγματικότητας, υμνητής του ανθρώπινου μόχθου και ιδρώτα , εγώ που δεν πιστεύω στα γυάλινα κελιά των ρομαντικών προσμονων, αλλά στην δύναμη που σου δίνει ή Αξιοπρέπεια και ή Ανάγκη, θα πω τούτο:

Η επαρχία αντιστέκεται… στη φτώχεια – Τι δείχνει πρόσφατη έρευνα

---

«Σήμερα, ο φτωχός δεν είναι ένας πλούσιος με λιγότερα λεφτά, αλλά ένας “άλλος άνθρωπος”», έγραφε χαρακτηριστικά ο πρώην υπουργός Γιάννης Πανούσης, ήδη σε σχετική μελέτη του 2012, για να καταδείξει τις ριζικές ανατροπές που έφερε η κρίση, αλλά και η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου στη χώρα.

«Κάθε κορφή και φλάμπουρο, κάθε κλαδί και κλέφτης…» (δημοτικό τραγούδι) Τής Σοφίας Λαμπίκη

---

Από τη γέννηση, του το Ελληνικό Κράτος παρουσίαζε μια «βυζαντινή» ιδιαιτερότητα. Σαν συνέχεια μιας μακράς παράδοσης των αυτόνομων διοικητικά επαρχιών , των βυζαντινών Θεμάτων, αυτόνομων πολιτικά και στρατιωτικά, με ελάχιστη εξάρτηση από το κέντρο της Αυτοκρατορίας, κάτι που ελάχιστα διατάραξε η Οθωμανική Τουρκία που κατέλαβε μετέπειτα τις βυζαντινές επαρχίες, στην Ελλάδα ανθούσε ο τοπικισμός.

 Κατηγορήθηκε βάναυσα η άρνηση και αντίσταση των κατοίκων των, με κάθε φορά διαφορετικό διοικητικό όνομα, επαρχιών –περιφερειών της επαρχίας και των νησιών της Ελλάδας να ενταχθούν και να υπακούσουν πλήρως σε ένα υδροκέφαλο κράτος  που κυβερνούσε από μακριά με μια δημοσιοϋπαλληλική ιεραρχία παντελώς ξένη με τα συμφέροντα αλλά και τις ανάγκες του κάθε τόπου ξεχωριστά.

Πολλές φορές λοιδωρήθηκαν τα «τοπικά συμφέροντα» τα οποία λειτουργούσαν επιβαρυντικά για...