ΔΙΚΑΤΟΡΙΑ

---

Δημήτρης Δανίκας 

Τι είναι ο Τομπούλογλου; Μιζολήπτης! Για πες. Διαπλεκόμενος! Για πες. Δεφθαρμένος! Για πες. Αμόρφωτος! Για πες. Κομματόσκυλο! Για πες. Ισόβιο μέλος του Δ. Σ, του «Αγλαία Κυριακού». Για πες. Ανεξέλεγκτος! Για πες. Τυπική περίπτωση νεοελληνικού ξεχαρβαλώματος. Δηλαδή;
Τι δηλαδή και δηλαδή. Η σειρά των πραγμάτων αποκαλυπτική.
Και απείρως χειρότερη από τα 25 χιλιάρικα της «αμοιβής» που ζητούσε έναντι των προσφερόμενων υπηρεσιών του προς την διαφημιστική εταιρεία.

Ασκητές

---

Μην ακούω κακόβουλες ανοησίες και αστήρικτες συκοφαντίες. Το ζήτημα του «902 Αριστερ
στα FM» είναι μια ιστορία εντελώς αλλιώτικη από όλες τις άλλες.

Το λέω αυτό επειδή επί σειρά ετών υπήρξα δημοσιογράφος του «Ριζοσπάστη» και για ένα χρόνο διευθυντής προγράμματος του 902. Έχουμε και λέμε. Προς αποκατάσταση της αλήθειας. Το οφείλω στην συνείδησή μου. Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται.

Τιτανικός

---

 Δημήτρης Δανίκας

Το θέατρο του παραλόγου καλά κρατεί σ' αυτή την ανυπόληπτη ελληνική, πολιτική σκηνή. Για δύο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με την ολική επιστροφή. Οπου στη Νέα Δημοκρατία συμπλέουν, από την άκρως φιλομνημονιακή Ντόρα Μπακογιάννη μέχρι τους Πλευροβελόπουλους που μόλις πριν μερικά εικοσιτετράωρα πυροβολούσαν τους μνημονιακούς ως προδότες του τόπου επειδή λέει με την πολιτική τους εκχωρούν στους ξένους κυριαρχικά δικαιώματα της ελληνικής γης. Ποιος τους πιστεύει; Μόνο οι μικροί τρόφιμοι βρεφονηπιακών σταθμών. Όλοι μαζί, από τον Σαμαρά μέχρι τον Βορίδη, προσβλέπουν στις καρέκλες για να ικανοποιήσουν την αρχομανία τους. 
«Μωρέ δεν πάει να καεί ο τόπος. Αρκεί εγώ να βγω βουλευτής και ίσως υπουργός». Ο καιροσκοπισμός πορεύεται με το χάος και τον φιλοτομαρισμό.

Φαντασιοπληξία

---

Μέσα σ' αυτό το μουρλοκομείο ξεχνάμε ή θέλουμε να ξεχνάμε ή σκοπίμως δεν μας βολεύει να θυμηθούμε δύο βασικές, απαράβατες, σταθερές αρχές. Και οι δύο ισχύουν σε οποιοδήποτε καθεστώς έχει επινοήσει η ανθρώπινη Ιστορία.

Η πρώτη αρχή έχει να κάνει με παραγωγή, παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα. Για παράδειγμα. Ας πούμε ότι στην εξουσία έρχεται το ΚΚΕ. Ας πούμε ότι η χώρα φεύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ας πούμε δηλαδή ότι προσγειωνόμαστε ή απογειωνόμαστε-εξαρτάται όπως το βλέπει κανείς-σε μια συνθήκη σοσιαλιστική.

Πατάτες

---

Δημήτρης Δανίκας

 Μπορούμε οριστικά και αμετάκλητα να πετάξουμε στα σκουπίδια τους μεσάζοντες που καταβροχθίζουν τον άμπακα με τις υπερτιμολογήσεις στα είδη λαϊκής κατανάλωσης και πρώτης ανάγκης; Μέσα στο σημερινό σύστημα ποτέ των ποτών. Γιατί οι κομπραδόροι, ένας από τους βασικούς κρίκους της καπιταλιστικής αλυσίδας. Εδώ συμφωνώ με την τοποθέτηση του ΚΚΕ. Όμως για όνομα του θεού και της Παναγίας. Πρέπει να προσπαθούμε διαρκώς. Έτσι διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για στοιχειώδη ανάταση της ατομικής και συλλογικής πρωτοβουλίας. Έτσι ο φτωχός και ο σκληρά εργαζόμενος πολίτης θα πιστέψει στις δυνάμεις του......

Παρθένες

---

Δημήτρης Δανίκας 

Πάλι ψέματα. Πάλι μικροπολιτική. Πάλι για την εκλογική πελατεία την εκλεκτή. Η Τρόικα απαίτησε από την τριανδρία την κυβερνητική, να βρεθούν και να κοπούν μερικά δισεκατομμύρια ευρώ. Αναμενόμενο αυτό; Αναμενόμενο. Για να ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός. Το ήξεραν λοιπόν. Εδώ και πολύ καιρό. Δηλαδή γνώριζαν με κάθε λεπτομέρεια τα επερχόμενα σκληρά, οδυνηρά, δυσβάστακτα μέτρα. Ότι δηλαδή για να μπει σε εφαρμογή η δανειακή σύμβαση των 130 δισεκατομμυρίων προαπαιτούμενο ήταν να κουρευτούν μερικοί λογαριασμοί.

Στουρνάρια

---

Δημήτρης Δανίκας

Με αφορμή τις «ενστάσεις» του βουλευτή του ΛΑΟΣ Ηλία Πολατίδη για το έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Λέγοντας προκαταβολικά ότι εκτιμώ την ειλικρίνειά του που την εκφράζει ευθαρσώς. Έχουμε και λέμε λοιπόν. Γιατί το ζήτημα που ανακύπτει δεν είναι προσωπικό. Του Πολατίδη εννοώ. Και γιατί το 1975 η τότε κυβέρνηση της Ν. Δ είχε αρνηθεί κατηγορηματικά να εκχωρήσει άδεια εκπροσώπησης στον «Θίασο» με καταλυτική συνέπεια η ταινία να μην προβληθεί στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα και έτσι η χώρα να απολέσει έναν Χρυσό Φοίνικα Καννών.....

Αλέκα

---

Δημήτρης Δανίκας   

Η διαπραγμάτευση γίνεται με πολιτικούς και ελάχιστα με οικονομικούς όρους. Από την πλευρά της ελληνικής κυβερνητικής τριπλέτας εννοείται. Το πρώτο μεγάλο χαρτί του Παπαδήμου είναι η κομμουνιστική Αριστερά, η Αλέκα Παπαρήγα και ο Αλέξης Τσίπρας. Περίπου το επιχείρημα πάει κάπως έτσι. Αν προχωρήσουμε στην εξαέρωση μισθών και επικουρικών συντάξεων, οι μάζες θα κατέβουν στους δρόμους, θα χυθεί αίμα, θα επικρατήσει χάος, το σύστημα θα γκρεμιστεί, τα κυβερνητική κόμματα θα καταποντιστούν και οι κομμουνιστές θα μας πάρουν φαλάγγι....

Πανούκλα

---

Δημήτρης Δανίκας

Η πασίγνωστη νεοελληνική συνταγή. Πονάει κεφάλι; Κόβει κεφάλι. Καταλάβατε ποιος ο βασικός λόγος της μείωσης του μισθολογικού κόστους; Ένας και μοναδικός. Επειδή οι υποδομές παραμένουν στο επίπεδο του τριτοκοσμικού αραμπά. Τόσο απλό. Ποιες είναι αυτές οι υποδομές; Νομοθεσία, γραφειοκρατία, εργασιακή εκπαίδευση και κουλτούρα, τεχνολογία, τεχνογνωσία, εργαλεία. Οτιδήποτε έχει να κάνει από τη στιγμή που μπαίνει ο εργαζόμενος στο γραφείο του, στο μαγαζί του ή στο εργοστάσιο μέχρι το οποιοδήποτε «προϊόν» να καταλήξει στον σκοπό του.

Σαπούνια

---

Δημήτρης Δανίκας 

Η μούρλια δεν πάει στα βουνά αλλά στων ελλήνων τα κλούβια αβγά. Ανθελληνικές και φιλογερμανικές κραυγές; Ωραία λοιπόν. Ε, τότε, εξηγείστε μου κάτι πολύ απλό. Πως γίνεται, από τη μια το εβδομήντα και πλέον τοις εκατό των ερωτηθέντων να είναι φανατικά με το ευρώ και την ίδια στιγμή να ωρύεται εναντίον των μέτρων και περίπου με εφ' όπλου λόγχη να επιτίθεται εναντίον Τρόικας και δανειστών; Παραλογισμός επικών διαστάσεων.

Τομάρια

---

Δημήτρης Δανίκας   

 

Μα είναι δυνατόν; Οι χτεσινοί υποστηρικτές του αχόρταγου καπιταλισμού να παριστάνουν σήμερα τους φιλολαϊκούς; Και είναι δυνατόν ακόμα και μερίδα των ταγών του νεοφιλελευθερισμού να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους μπροστά στις σκληρές απαιτήσεις των δανειστών; Κι όμως είναι. Προσέξτε τι συμβαίνει ακριβώς. Εννοώ, φυσικά τις συλλογικές συμβάσεις, τον 13ο και 14ο και φυσικά τον κατώτερο μισθό. Γιατί αν αποφασίσουν να προχωρήσουν και να γκρεμίσουν κάθε εργασιακό οχυρό, τότε άντε γεια από κάθε θρόνο ηγετικό.

Αστέρια

---

 Δημήτρης Δανίκας

Ποια Δημοκρατία και κουραφέξαλα. Εδώ του κάθε διαπλεκόμενου, μεγαλοφοροφυγάδα, μεγαλοεργολάβου, του κάθε κρατικοδίαιτου ρεμπεσκέ μεγαλοεισοδηματία και του κάθε κοπρίτη η Γης της επαγγελίας. Ώστε αυτοί να χαίρονται και οι άλλοι σαν τα Πασχαλινά αρνιά να σφάζονται. Αυτή η μεγάλη ανατριχίλα. Που ουδεμία σχέση έχει με οποιαδήποτε ίχνος ισοπολιτείας, ισονομίας, ακόμα και αστικής Δημοκρατίας. Εγώ αυτό το λέω καθεστώς των κάθε λογής φασισταριών. Και ποια Μέρκελ και ποια μπότα των Γερμανών. Παραμύθια των παπαγάλων των γνωστών.

Κλέφτες

---

Δημήτρης Δανίκας
 

Ποια Ινδία Γιώργο μου; Εκεί τουλάχιστον εκτός από την απροσμέτρητη ρακένδυτη φτώχεια, επιδίδονται σε παγκόσμιο πρωταθλητισμό τεχνολογίας. Ενώ εδώ! Αστα να πάνε Ούτε Ουγκάντα. Είσαι, είμαι, είμαστε. Γιατί πρώτο, το μηνιαίο βασικό των 750 euros, στις ηλικίες μέχρι 25 ετών, έχει ήδη εξανεμιστεί στα 590 με την δική σου τζίφρα. Πιτσιρικάδες σου λέει είναι, ασ τους να δουλεύουν τσάμπα.