Φαντασιοπληξία

---

Μέσα σ' αυτό το μουρλοκομείο ξεχνάμε ή θέλουμε να ξεχνάμε ή σκοπίμως δεν μας βολεύει να θυμηθούμε δύο βασικές, απαράβατες, σταθερές αρχές. Και οι δύο ισχύουν σε οποιοδήποτε καθεστώς έχει επινοήσει η ανθρώπινη Ιστορία.

Η πρώτη αρχή έχει να κάνει με παραγωγή, παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα. Για παράδειγμα. Ας πούμε ότι στην εξουσία έρχεται το ΚΚΕ. Ας πούμε ότι η χώρα φεύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ας πούμε δηλαδή ότι προσγειωνόμαστε ή απογειωνόμαστε-εξαρτάται όπως το βλέπει κανείς-σε μια συνθήκη σοσιαλιστική. Όμως αυτή η συνθήκη, αυτό το καθεστώς για να συντηρηθεί, να οχυρωθεί, να οπλιστεί και να βελτιώσει το επίπεδο ζωής των πολιτών πρέπει πρώτα απ' όλα ν' αναπτύξει τις παραγωγικές του δυνάμεις. Αν, ας πούμε, δεν καταφέρει να παράγει λάδι πρώτης ποιότητας, να το εμφιαλώσει με τις σύγχρονες, ελκυστικές προδιαγραφές και αν δεν το διανείμει μέχρι τα λουσάτα τραπέζια του Μανχάταν, τότε πάπαλα το σύστημα.

Με απλά λόγια. Αν η χώρα δεν μετακινηθεί από την εισαγωγή και την κατανάλωση στην παραγωγή, με όρους σύγχρονους και ανταγωνιστικούς και αν δεν πολλαπλασιαστούν οι εξαγωγές των ελληνικών προϊόντων, τότε είτε με το ευρώ είτε με την δραχμή, η χώρα, θα κατρακυλήσει στον πάτο της Αφρικής. Ρωτήστε οποιονδήποτε οικονομολόγο. Ρωτήστε κάθε έγκυρο αναλυτή. Χωρίς αυτή την μετακίνηση, την αλλαγή πλεύσης και χωρίς παραγωγή, τέρμα τα δίφραγκα από Ευρώπη βουρ για τον Τρίτο κόσμο

Η δεύτερη αρχή, ισοδύναμης αξίας με την πρώτη, έχει να κάνει με την επιστροφή του ΦΠΑ και την φοροδιαφυγή. Γιατί αν δύο στους τρεις επιχειρηματίες και κάθε επαγγέλματος πολίτες, επέστρεφαν το ΦΠΑ και πλήρωναν τους φόρους τους τότε το δημόσιο ταμείο θα είχε καταφέρει από το 2011 να αποκτήσει το πολυπόθητο πρωτογενές πλεόνασμα. Που πάει να πει ότι ένας από τους βασικούς, τους κύριους λόγους που η χώρα κινδυνεύει με έξοδο από την ευρωζώνη δεν έχει να κάνει με τον Τσίπρα αλλά με τον ελληνάρα που έχει αναγάγει την φοροκλοπή σε τσάμπα μαγκιά και εθνικό σπορ. Τόσο απλά.

Μεθερμηνευόμενα όλα αυτά καταλήγουν στο εξής. Ότι το ζητούμενο αυτών των εκλογών δεν είναι Αντώνης ή Αλέξης. Αυτό έχει να κάνει με αναμέτρηση Παναθηναίκού-Ολυμπιακού. Το ζητούμενο είναι αυτό το διπλό: Παραγωγή και ανελέητη καταπολέμηση της φοροκλοπής. Ποιος εκ των πολιτικών σε όλα τα τηλεοπτικά πάνελ, ασχολείται μ' αυτά τα δύο; Ουδείς. Γι' αυτό επιμένω ότι η αντιπαλότητα των δύο πόλων είναι σκηνοθετημένη. Ότι είναι βολική και για τα δύο κόμματα και για τους δύο αρχηγούς. Και ότι κυρίως εξυπηρετεί ιδιοτελείς προσωπικούς και κομματικούς σκοπούς. Και όπως κάθε ριάλιτι σόου έτσι κι αυτό. Η αλήθεια και η πραγματικότητα έξω απ' αυτό. Όπως κάθε παιχνίδι ελληνικό. Εξοστρακίζουμε την ουσία και φανατίζουμε τα πλήθη με πέτσινη αντιπαλότητα και άφθονη φαντασιοπληξία!

Δημήτρης Δανίκας