Τα…τσιμέντωσαν(!;)

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΤΟ ηθικό μέρος το…ξεπεράσαμε. Κατάδικοι, υπόδικοι και επίδικοι συνιστούν ένα κόσμο με άρωμα μαφίας. Με όπλο τη σιωπή. Μη ψάχνεις, λοιπόν, για ηθική και μην κουράζεσαι. Και «σκάλωσαν» στις μεγάλες τρύπες του κόσκινου οι μεγαλοκλέφτες, που κάνουν τους μικροκλέφτες για κλέφτες να μη μοιάζουν.
ΣΤΟ πεδίο της ηθικής, του πατριωτισμού και της…λεβεντιάς, έχουμε (διαθέτουμε) και απόστρατους. Στρατηγούς για τη δύσκολη ώρα της πατρίδας, και της εύκολης μίζας σε καιρό ειρήνης.
Κι αν αποδειχτούν μεγαλομιζαδόροι, δεν τους οδηγείς δεμένους στο Γουδή. Είναι απόστρατοι, στοχευόμενα και υπολογισμένα. Ωστόσο, μη τους είδατε στο «γυαλί»-σιγά που θα τους δεις. «Κάτω τα χέρια απ’ το στρατό»- θα σε ταπώσουν-και πάλι καλά που γράφεις και μιλάς, χωρίς να σου «φιλοτεχνούν» το φάκελο χαφιέδες και καραβανάδες.  

ΠΑΜΕ στην επόμενη φάση και είναι η ουσία. Στο «κρησφύγετο» των κλεμμένων. Θα’ ναι η τιμωρία των κλεφτών. Στη «γλώσσα» που ξέρουν. Αν τους αδειάσουν το πουγκί και τους ξετινάξουν. Πέραν των μεταμελημένων(!;) και…αυθορμήτως προσελθόντων για ρέστα απ’ τα ψιλά στη τσέπη.
ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΜΕ τα κλεμμένα και τη ζημιά στο δημόσιο, έχουμε τους ποντικούς στη φάκα κι άλλους τους ψάχνουμε. Ωστόσο, δεν ξέρουμε πού «άραξαν» τα λεφτά. Και θυμηθήκαμε τη ρήση του Άκη: «Ας ψάξουν. Δε θα βρουν τίποτα».

ΚΙ αφήσαμε τη Δικαιοσύνη να ψάχνει απεγνωσμένα και τη φαντασία μας να γράφει σενάρια. Μπορεί να τα «έσπασαν» και να τα μοίρασαν σε συγγενείς. Ίσως να τα φυλάνε με απαραβίαστους κωδικούς σε φορολογικούς παραδείσους. Και το πιθανότερο; Τα τσιμέντωσαν! Η μαφία τσιμεντώνει παραβάτες των κανόνων της. Οι ντόπιοι μαφιόζοι (μας) τσιμέντωσαν τα κλεμμένα και ο «χάρτης», μυστικά, στους απογόνους. Για να μη ψάχνουν στα τυφλά, όπως για λίρες στα βουνά κάποιοι ευφάνταστοι.
ΔΕΝ ελπίζουμε σε σκληρή τιμωρία τους, γιατί δεν υπάρχει ελπίδα. Με τους νόμους που έφτιαξαν οι ίδιοι για την αυτοπροστασία τους, κι ας τους θέλει ο κόσμος κρεμασμένους. Ποιος θυμάται τον Κοσκωτά και την «τιμωρία» του; Κι αν επιμένεις για τα κλεμμένα, τσιμεντωμένα και εξαφανισμένα, «ο πάντως ιατρός σε θεραπεύσει χρόνος» απ’ την…ερευνητική σου μανία.