«Κρεμασμένους», με τη μίζα στο λαιμό

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΟΙ Άκηδες και οι Σμπώκοι δεν «μίλησαν». Θα το κάνει ο «καινούριος» που τον τράβηξαν (με την απόχη) πεσμένο στα μετρητά του στη Σιγκαπούρη; Μα κι αν κελαηδήσει ο (Καντα)δόρος ξερνώντας την αλήθεια, οι…θιγόμενοι θα αντιδράσουν. Θα απαιτήσουν αποδείξεις χειροπιαστές, που ίσως δεν υπάρχουν. Και να υπάρξουν, θα τις αμφισβητήσουν ζητώντας πιο…κρείσσονες απ’ τις «κρείσσονες».
ΑΝ είχαν δυο δράμια φιλότιμο, θα ομολογούσαν. Έχουν κάτι κοινό οι Γιάννοι με τους Άκηδες κι αυτοί με τους…Λιάπηδες. Με το τουπέ τους εκ παραδόσεως και κάποιος πρέπει να τους μιλήσει.


Για εποχές που άλλαξαν και «παραδόσεις» που σβήνουν. Γιατί; Από φιλότιμο των πολιτικών μας που αλλάζουν συνήθειες, βελτιώνουν τα ήθη και συναισθάνονται το καθήκον τους; Όχι, βέβαια, και «ανάγκα και θεοί πείθονται». Αυτή (η ανάγκη) όπλισε το κρατικό χέρι με απόχη και ρόπαλο. Καθυστερημένα και άτσαλα, ωστόσο, σε μονόδρομο και ποιος ξέρει πού βγάζει…
ΚΑΠΟΤΕ οι «αρχές» αποσπούσαν την αλήθεια με τη βάσανο του κρατουμένου. Σήμερα, καλώς και φοβάται τη δημοκρατία ο βασανιστής, ωστόσο, περιμένουμε την αλήθεια εξ ουρανού για τους «εγκληματίες» επί της γης.

ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ την περίοδο του ψεύδους. Με τον ανακρινόμενο να αρνείται πεισματικά και τον ανακριτή με δεμένα τα χέρια. Πιάνεις τον κ. Κασιδιάρη «επ’ αυτοφώρω» και το αρνείται. Τους φωτογραφίζεις στολισμένους με τα φασιστικά σύμβολα και σου μιλούν για καρναβάλια. Επισημαίνεις το εκατομμύριο του Γιάννου και ψεύδεται. Δεν θα μάθεις την αλήθεια για το Βατοπέδι, ούτε για το εκατομμύριο-μπαλάκι απ’ τον κ. Τσουκάτο στο Κόμμα. (Ξανα)χώνεται λάθρα στην πολιτική ο κ. Σημίτης και…δεν τρέχει τίποτα με τους «58». Λες και σβήστηκε η σελίδα με τον μυστικό του δείπνο απ’ τη νεότερη πολιτική μας ιστορία.

ΠΩΣ αντέχουν κάποιοι άνθρωποι στη θέα της δυστυχίας κάποιων (πολλών) Ελλήνων και δεν τυλίγουν στο λαιμό τους θηλιά λυτρωτική…Πώς είναι τόσο σίγουροι πως η μίζα τούς περιμένει άθιχτη και θα την κληροδοτήσουν για την καλοπέραση των παιδιών τους…
ΟΙ πάμφτωχοι (και αθώοι) «τιμωρήθηκαν» με τα μαγκάλια στο σκοτεινό υπόγειο. Καιρός για το αληταριό της αρπαγής. Να τους δούμε «κρεμασμένους», με τη μίζα περασμένη στο λαιμό.