Το αγεφύρωτο χάσμα της αδικίας

---

Χάσμα αγεφύρωτο, όπως είναι πασίγνωστο, χωρίζει τον κόσμο του πλούτου απ’ τον κόσμο της φτώχειας. Που διευρύνεται ολοένα και περισσότερο. Και έχει σαν αποτέλεσμα, άλλοι να ζουν στον παράδεισο της μεγάλης ευμάρειας και άλλοι στην κόλαση της απόλυτης φτώχειας.

Το χάσμα αυτό υπήρχε και στην εποχή του Χριστού. Και βέβαια δεν τον άφηνε καθόλου αδιάφορο. Σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειονότητα των σημερινών, λεγομένων, αντιπροσώπων του. Που σε μεγάλο ποσοστό όχι μόνο είναι αδιάφοροι, αλλά είναι και τα ανήθικα ηθικά στηρίγματα των αρχιτεκτόνων του κοινωνικού και οικονομικού χάσματος.

Συγκύπτουσα Ελλάδα!… του παπά - Ηλία Υφαντή

---

Κάποιο Σάββατο σε κάποια εβραϊκή συναγωγή ο Χριστός, θεράπευσε μια γυναίκα(Λουκά: ΙΓ, 10-17), που επί δεκαοχτώ χρόνια υπέφερε από κύφωση (=καμπούριασμα). Και ο αρχισυνάγωγος, ως εκπρόσωπος της νομιμότητας, στηλίτευσε την πράξη του αυτή. Γιατί, με βάση τη νομιμότητα, ο Χριστός και όσοι θεραπεύονταν το Σάββατο ενεργούσαν παράνομα:
-«Δεν σας φτάνουν, είπε, οι έξι μέρες της βδομάδας για τις θεραπείες; Είναι ανάγκη να καταστρατηγείτε και την αργία του Σαββάτου»!