Το
Στρατόπεδο του Χαϊδαρίου, το Χαϊδάρι -όπως
έμεινε στη συνείδηση του λαού μας- δεν ήταν για τους ναζί κατακτητές στην
περίοδο της Κατοχής απλά μια φυλακή ομήρων· ούτε ένα μέρος
από το οποίο οι φασίστες απλά σταχυολογούσαν
ανθρώπους για να τους οδηγήσουν στην εκτέλεση.
Ήταν
-όπως πολύ σωστά ισχυρίζεται και ο ίδιος
ο Θέμος Κορνάρος στη συγκλονιστική αφήγησή του- μια
λυσσασμένη μάχη για το ποιος θα κερδίσει την
ψυχή του κατάδικου, την ψυχή του λαού. Οι κατάδικοι, παρά το ότι σε κάθε στιγμή τους παραμόνευε ο θάνατος, είχαν τον εξής στόχο,
ο οποίος εκπορευόταν πρώτα και κύρια από
το θάλαμο 1 του 3ου μπλοκ του
Στρατοπέδου, από το μπλοκ των φυλακισμένων κομμουνιστών
Ακροναυπλιωτών, που η μεταξική δικτατορία παρέδωσε στους ναζί κατακτητές: Αμείωτη θέληση, ακέραια προσωπικότητα ατσάλωμα της αντοχής του κατάδικου!