Γραμμένο πριν από 20 χρόνια (9/12/96)
Της μητέρας (που γιορτάζει σήμερα) και του πατέρα
Της αγάπης σου ο σπόρος βλάστησε
κι η καρδιά σου σαν πουλί πετάρισε...
Μίσχος το κορμάκι τρυφερός
με κλαδάκια απλωτά στο φως.
Στην κορφή ακουμπά ξανθός ανθός.
Της μητέρας (που γιορτάζει σήμερα) και του πατέρα
Της αγάπης σου ο σπόρος βλάστησε
κι η καρδιά σου σαν πουλί πετάρισε...
Μίσχος το κορμάκι τρυφερός
με κλαδάκια απλωτά στο φως.
Στην κορφή ακουμπά ξανθός ανθός.
Έσκυψες να τον μυρίσεις,
και να του πρωτομιλήσεις,
Με συγκίνηση, που 'κοβε την ανάσα,
"Άγγελέ μου!" μπόρεσες να πεις μονάχα
κι ένα δάκρυ απ' το βλέφαρό σου
κύλισε ζεστό στο μάγουλό σου...
Θ. Μπλούνας
και να του πρωτομιλήσεις,
Με συγκίνηση, που 'κοβε την ανάσα,
"Άγγελέ μου!" μπόρεσες να πεις μονάχα
κι ένα δάκρυ απ' το βλέφαρό σου
κύλισε ζεστό στο μάγουλό σου...
Θ. Μπλούνας