Αυτή την εβδομάδα, μέσα από αυθόρμητους συνειρμούς ανέτρεξα στα πρώτα μαθητικά μου χρόνια. Η παλαιότερη ανάμνηση που αναπήδησε, ήταν έξω από το νηπιαγωγείο μου στο Βόλο, ξαναείδα τη Νατάσα, που δεν έμπαινε την τάξη αν δεν πήγαινα. Η επόμενη εικόνα, ο κύριος Ηλίας, ο δάσκαλός μου στην Πέμπτη και στην Έκτη δημοτικού. Νομίζω πως ακόμα και σήμερα περιμένει στην αυλή για την προσευχή. Μια τότε θεόρατη αυλή που μου φαίνεται πλέον τόσο μικρή, όπως τότε μου φαινόταν και ο κόσμος.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΧΟΛΙΩΝ
