ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΤΟΣΟ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΑΣ απομακρύνονται ο ένας απ’ τον άλλον. Οι άνθρωποι γίνονται
περισσότερο κοινωνικοί και λιγότερο ανθρώπινοι. Χάνουν τις ιδιομορφίες
τους, τα ιδιαίτερα προτερήματα και τα ελαττώματά τους -σχεδόν
ισοπεδώνονται. Οι φιλίες μαραίνονται.
ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ, ΣΤΗ
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥΣ, οι άνθρωποι μοιάζουν περισσότερο (ακόμη και στα
κοστούμια τους και στη χτενισιά τους), σαν να καταργηθήκανε οι διαφορές
τους, κι όμως τώρα ακριβώς νιώθεις πως οι διαφορές τους αυξήθηκαν, κι
όλοι τους χωρισμένοι με διαδοχικά κάθετα στρώματα τυπικότητας κι
ευγενικής ψυχρότητας.
ΟΠΩΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ. Οι όμορφες
εκείνες μονοκατοικίες με τις γύψινες γιρλάντες, με...
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΧΟΛΙΩΝ
.png)
