Συνάδελφοι,
Κατασκευαστές, βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές μαζί με το πολιτικό τους προσωπικό επιτίθενται για να τσακίσουν ότι έχει απομείνει από κατακτήσεις και δικαιώματα.
Επιδιώκουν να ρίξουν και άλλο το μεροκάματο για να μειώσουν το «εργασιακό κόστος» όπως λένε δηλαδή να αυξήσουν το κέρδος των κατασκευαστών και των εργολάβων.
Ένα μεγάλο ποσοστό των συναδέλφων ζει τον εφιάλτη της ανεργίας με τον πιο βάρβαρο τρόπο. Όσοι έχουν καταφέρει να έχουν ένα μεροκάματο ζούνε τον εφιάλτη της ανασφάλιστης εργασίας, του μεροκάματου χαρτζιλίκι. Ταυτόχρονα, ζούμε τις επιπτώσεις από την επίθεση σε όλες τις πτυχές της ζωής της εργατικής τάξης, όπως στην υγεία, την παιδεία, στις συντάξεις κ.ά..
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΧΟΛΙΩΝ
.png)
