Μνήμες γερμανικής κατοχής

---

Αυτές οι μέρες, είναι μέρες μνήμης. Μνήμης δόξας και οδύνης. Δόξας για το ηρωικό έπος του ’40, αλλά και οδύνης για τα πικρά χρόνια της κατοχής. Με τα τόσα περιστατικά, που ζήσαμε στην πανανθρώπινη, την πανελλήνια, αλλά και τοπική μας κοινωνία.
Όπως, για παράδειγμα, στο χωριό μας (Σκουτεσιάδα Αιτ/νίας). Με τον υπέργηρο Αριστείδη τον Τσιούμα, που καλούσε, απ’ το αντικρινό βουνό σε βοήθεια το γιο του, το Γιώργο. Γιατί βέβαια, δεν μπορούσε να μας ακολουθήσει στο βουνό, που εμείς είχαμε κρυφτεί. Και τον αφήσανε εκεί με την πεποίθηση ότι ήταν αδιανόητο τα τέρατα της άριας ορδής να πειράξουν έναν 90χρονο γέροντα. Ωστόσο οι μεγαλύτεροι έκαμαν σύσκεψη, για να πάει κάποιος να τον συναντήσει...