Της Λιάνας Κανέλλη
Έχει το μαύρο αποχρώσεις; Αδύνατον κατά τις επιστήμες, αφού είναι το χρώμα που δεν αντανακλά φως σε κανένα σημείο του ορατού φάσματος. Το ουδέτερο του προγενέστερου «αμαυρός» λοιπόν (αμαυρώνω) είναι πάντως το... χρώμα της απουσίας χρώματος.
Και στη γλώσσα μας, την τρέχουσα την καθημερινή, το μαύρο πέφτει (όπως στην τηλεόραση), το ρίχνουμε (όπως στην κάλπη) το φοβόμαστε (όπως το σκότος κι ως προχτές που άρχισε να αποκρυπτογραφείται, ως μαύρη τρύπα στο σύμπαν), το φοράμε, το τρώμε, το στιλβώνουμε, το συνθέτουμε όπως στις μαυρομάτες και τους μαυροθαλασσίτες, τα μαυροπούλια και τις μαυροφορούσες του πένθους...