Υποκρισία και βρωμερά παιχνίδια

---

Πού μπορεί να φτάσει η υποκρισία; Διαβάζοντας τις παρεμβάσεις διαφόρων, μετά τις νέες επιθέσεις των χρυσαυγιτών, κανείς δεν ξέρει... Για παράδειγμα, γνωστός αστός δημοσιολόγος των «Νέων» και παρουσιαστής του «ΜΕΓΚΑ» έγραφε προχτές: «Θεωρώ απαράδεκτο μια ομάδα ταραχοποιών που υποδύεται το πολιτικό κόμμα να υποκαθιστά την αστυνομία και να παίρνει το νόμο στα χέρια της»... Τι κι αν το ...«νόμο» τον δίνει στα χέρια της «Χρυσής Αυγής» η ίδια η συγκυβέρνηση που μιλά για «ανακατάληψη της πόλης» για «κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη χώρα από το μεταναστευτικό» και στρώνει το έδαφος για τέτοιες επιθέσεις και κυρίως - το πιο επικίνδυνο - για να καλλιεργεί στη συνείδηση του λαού το δηλητήριο ότι «καλά έκαναν που τους χτύπησαν»...

Η σαπίλα του αθλητισμού τους...

---

Η απαράδεκτη αναφορά της Βούλας Παπαχρήστου («Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα... Τουλάχιστον τα κουνούπια του δυτικού Νείλου θα τρώνε σπιτικό φαγητό») προκάλεσε τον αποκλεισμό της από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Δεν είναι το μοναδικό κρούσμα που εμφανίζεται στο χώρο του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού και κυρίως στους κόλπους των εθνικών ομάδων. Έχουμε ακούσει στο παρελθόν εθνικιστικά παραληρήματα και επιδείξεις εθνικής υπεροψίας, για τα ...DNA των Ελλήνων που είναι τα κορυφαία, για το πως «προσκυνούν όλοι μπροστά στην ελληνική ψυχή», το πως «περνάνε αυτοί που σας χρωστάνε» και άλλα τέτοια... Και όχι μόνο από τους αθλητές, αλλά και από τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης, αλλά και από πολιτικούς ή αθλητικούς παράγοντες.

Η αυτοκτονία του 77χρονου

---

Η αυτοκτονία του 77χρονου προχτές στο Σύνταγμα συγκλόνισε την κοινή γνώμη. Με αφορμή το τραγικό γεγονός ο πρωθυπουργός, οι εκπρόσωποι ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., εκείνοι δηλαδή που είναι συνένοχοι και συνυπεύθυνοι για την απελπισία και τα αδιέξοδα του ελληνικού λαού, βρήκαν το θράσος να μιλήσουν για «ανάγκη για αλληλεγγύη», «ανάγκη να βρεθούν λύσεις». 

Εκείνοι που στάζουν χολή για κάθε διεκδίκηση βελτίωσης της ζωής του λαού που του την έκαναν κόλαση, που μιλούν ακόμα και για ευθύνες των εργατών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων για τα δεινά που υπομένουν και που είναι τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής κρίσης και της αντιλαϊκής τους πολιτικής, έσπευσαν να μιλήσουν για «στοχασμό» και «στήριξη του διπλανού»....