Με το «εγερτήριο» σάλπισμα του ΕΑΜίτη ποιητή Άγγελου Σικελιανού πάνω από τη σορό του, ο ελληνικός λαός αποχαιρέτησε, στις 28 Φεβρουαρίου του 1943 τον πρωτοπόρο ποιητή του Κωστή Παλαμά,
ψάλλοντας σύσσωμοι μπροστά στους κατακτητές τον Εθνικό Ύμνο. Ήταν ο
επικήδειος, που συμπύκνωσε μέσα σε λίγους στίχους τη φωνή ολόκληρης της
Ελλάδας. Γιατί, πράγματι, σ' εκείνο το φέρετρο ακουμπούσε η Ελλάδα.
Νέα
παιδιά σήκωσαν το φέρετρο. Το έβγαλαν έξω στον κόσμο κι από εκεί η
λαοθάλασσα κατευθύνθηκε στην τελευταία κατοικία του ποιητή για να τον
αποχαιρετήσει. Την προηγούμενη μέρα, χαράματα, στις 27 Φεβρουαρίου, στις
3.20π.μ., «έσβησε» ο μέγας ποιητής, ο Κωστής Παλαμάς. Το μαντάτο
απλώνεται σ' όλη τη χώρα. Βαρύ το πένθος του αντιστεκόμενου λαού που,
μετατρέπει την κηδεία του ποιητή σε παλλαϊκή, εθνική πράξη αντίστασης.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΧΟΛΙΩΝ
