Ποτέ δεν είναι αργά…

---

Αυτό είναι το τελευταίο άρθρο του συνεργάτη μας Θανάση Νικολαΐδη που δημοσιεύτηκε το Σάββατο 29 Μαρτίου.
Αυτή την ημέρα που εντελώς ξαφνικά μας "άφησε" για πάντα.
Η σελίδα εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια προς την οικογένειά του.

----------------

Του Θανάση Νικολαΐδη (Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια)

ΟΙ πολλοί είδαν την Ελλάδα να πεθαίνει και έσκυψαν πάνω της. Αυτός που λέμε λαός, με τα προτερήματα. Και με τις ενοχές του. Μέτρησαν στην ψυχή του, μέτρησε τα σφάλματά του και μεταμορφώθηκε σε σωτήρα από ολετήρα.
ΤΑ δυο (λεγόμενα) μεγάλα κόμματα και κατ’ εξοχήν ένοχα έβαλαν τα μαχαίρια στο θηκάρι τους. Κάθισαν στο ίδιο τραπέζι. Τα μικρά άρπαξαν το σωσίβιο και η (λεγόμενη) αξιωματική αντιπολίτευση σήκωσε το λάβαρο....

Ο…πολιτισμός (της μαχαιριάς και του καλάσνικοφ)

---

Του Θανάση Νικολαΐδη (Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια)

ΔΕΝ το ‘θελαν οι ίδιοι, δεν μας κάλεσαν, δεν υπήρχε λόγος να…απελευθερώσουμε τους Ίωνες της Μ. Ασίας. Με «Συμμαχική» εντολή εκστρατεύσαμε, δικός τους ο Βενιζέλος, “εργαλείο” τους η Ελλάδα, δικό τους και το σχέδιο. Και η (μεγάλη) προδοσία. Δικιά μας η τραγωδία και η προσφυγιά. Δεν έβλαψαν οι πρόσφυγες τη μητροπολιτική Ελλάδα. Δεν γίναν’ κλέφτες, ληστές και δολοφόνοι. Μας ήρθαν με τη φτώχια τους, με την αξιοπρέπεια και τον πολιτισμό τους.

Παραδεχτείτε και καμιάν αλήθεια, ρε παλληκάρια…

---

Του Θανάση Νικολαΐδη (Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια)

ΔΕΝ είμαστε…Γεωργιαδιακοί-δεν υπάρχουν περιθώρια-με ιδεολογικές δεσμεύσεις απ’ το παρελθόν. Ωστόσο, κομματικά είμαστε (απ)ελεύθεροι. Με την συνειδησιακή μας ηρεμία, μπροστά στην Ελλάδα που υποφέρει. Και τι (της) κάναμε ένας-ένας; Κάτι…ψιλά. Κι όλοι μαζί; Την τραυματίσαμε θανάσιμα(;).

Η…παρέλαση

---

Του Θανάση Νικολαΐδη (Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια)

ΤΗΣ κοντής φούστας, στην «πασαρέλα» της γιορτής. Αλλιώτικης απ’ τις άλλες. Κάτι είχαν ακούσει τα παιδιά της «πενταήμερης» για Κολοκοτρώνη, αγνοούσαν τις ντάπιες, και αδημονούσαν να τελειώσει η «τελετή».

Πολιτική…μέριμνα

---

Του Θανάση Νικολαΐδη (“Φίλος μεν Πλάτων φιλτέρα δε η αλήθεια”)     

ΕΙΧΕ το Δημόσιο υπεράριθμους. Διέθετε κηφήνες, αλλά και ευνοιοκράτες πολιτικούς, με τον δρόμο ανοιχτό για το πολιτικό τους γραφείο. Για ευνοούμενους που στρώθηκαν στη «δουλειά». Με το τηλέφωνο στο χέρι για δημόσιες σχέσεις, με δοτή εξουσία απ’ το αφεντικό-η εξουσία «ρέει» σε κλειστό κύκλωμα χωρίς να αυξομειώνεται.   

Συσκότιση…

---

Του Θανάση Νικολαΐδη (“Φίλος μεν Πλάτων φιλτέρα δε η αλήθεια”)   

ΠΟΙΟΙ «σκότωσαν» (1821) τον Μ. Ναπολέοντα; «Με σκοτώνει η Αγγλική πολιτική» σημειώνει ο εξόριστος στην Αγ. Ελένη. Μέχρι να βγει στο φως το…δηλητήριο, ο κόσμος άλλαξε, χωρίς ν’ αλλάξουν οι…καιροί.

Κατά τα «ήθη» και τις «παραδόσεις» μας

---

Του Θανάση Νικολαΐδη  

(“Φίλος μεν Πλάτων φιλτέρα δε η αλήθεια”)    

ΚΑΠΟΙΟΥΣ δεν τους άγγιξε η κρίση. Ομάδες, σινάφια, άτομα. Και συνεχίζουν. Με τις μεθόδους που κατέχουν, απτόητοι, διαπλεκόμενοι.  Κόμματα που δεν έστερξαν να σωθεί η Ελλάδα και «ιδεολόγοι» που παρέμειναν κακόπιστοι παρατηρητές. Για να μας έρθουν τροπαιοφόροι και δικαιωμένοι. Όταν κάνει ξαστεριά και το πλοίο πιάσει (αν πιάσει) λιμάνι.

Δεν μας ενδιαφέρει, κ. Μπαλτάκο…

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΕΠΕΣΕ η «αυλαία» στον Γράμμο, τα σακατεμένα απομεινάρια του Εμφυλίου στην πολιτική προσφυγιά, κι εδώ ξανάρχιζε η «ζωή». Με την εξουσία στα χέρια των «νικητών». Κι ο ηττημένος; Στη μοίρα του. Με κάτι…παραπάνω από κυνηγητό, ταπείνωση και φακέλωμα.
ΕΠΑΙΡΝΕ τα μέτρα του το Κράτος, μη το πιάσουν στον ύπνο οι κομμουνιστές, είχαν γνώση οι φύλακες. Οι κάθε λογής, τάξεως, αλλά μοναδικής παρατάξεως αντικομουνιστές...

Πολιτική αλητεία!

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΚΑΤΑΛΗΨΗ στο πολιτικό γραφείο του κ. Κ. Μητσοτάκη κι απ’ έξω χαμός. Είδε το κοτσιδάκι του καθηγητή ο παλικαράς των ΜΑΤ κρυμμένος στην πανοπλία και την ανωνυμία του, ερεθίστηκε κι άρχισε τις γροθιές, κλωτσώντας σαν γαϊδούρι.

Πλεόνασμα(!;)

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΠΟΤΕ τσακώνονται στα κόμματα; Όταν διεκδικούν την εξουσία ή όταν διαλύονται. Τότε πέφτει γκρίνια και φαγωμάρα, αποσχίσεις και εγκατάλειψη. Και πώς μοιράζεις το «περίσσευμα»; Έπεσε γκρίνια και αμφισβήτηση, πριν το δούμε στο τραπέζι. Πριν, λοιπόν, το…μοιράσουμε ας ρίξουμε μια στο περιεχόμενο και την προέλευσή του, για να βγάλουμε κρίση.

Χωρίς αντιΝΑΤΟ;

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΟΙ Ρώσοι παρέμειναν…Ρώσοι. Ψήφισαν και επιμένουν. Είδαν την Ευρώπη να κορδακίζεται για τα ελκυστικά αγαθά της και απέτρεψαν το βλέμμα. Ξύπνησε μέσα τους η πατρίδα, αναβίωσαν τα παραδοσιακά τους και το ‘στρωσαν σε γλέντι δημόσιο. Για τον «επαναπροσδιορισμό» και το ποσοστό τους στο δημοψήφισμα της Κριμαίας. Σε μέρες καπιταλιστικής παγκοσμιότητας, που οι «σειρήνες» γνέφουν τον...

Λαϊκισμός(!;)

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΣΕ μια δημόσια συζήτηση (με στοιχεία αναμέτρησης των συζητητών), δεν απαιτούνται και πολλά επιχειρήματα. Ούτε να ανταποδώσει ο «στριμωγμένος» με αντεπιχείρημα. Ένα είναι, μοναδικό και…δυνατό. «Λαϊκισμός!». Σου το ρίχνει κατάμουτρα και καθαρίζει.
ΚΑΠΟΤΕ δεν μιλούσες «δια τον φόβον των Ιουδαίων». Σήμερα βρίζεις πατόκορφα όποιον γουστάρεις και παραμένεις ακαταδίωκτος. Είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος, η ακραία θέση του...

Οι ΟΝΝΕΔίτες και ο…γερόλυκος (Παναγιωτόπουλος)

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΕΙΠΑΜΕ να καταθέσουμε τα κομματικά μας λάβαρα. ‘Όσο η Ελλάδα μάς χρειάζεται όλους. Δεν είναι τα χρόνια μεταΒαρκιζιανά για να καταθέσουν τα όπλα οι ηττημένοι-είναι χρόνια κρίσης και όλοι είμαστε ηττημένοι. Κι αν «ευλογήσαμε» τον Άδωνη κι είπαμε δυο καλές κουβέντες για την πρακτική σου, δεν συμμεριστήκαμε τον παραμένοντα κομματισμό του...

Άλλοι ‘καμον, άλλοι ώναντο (άλλοι κόπιασαν, άλλοι ωφελήθηκαν)

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΑΝΕΛΑΒΑΝ σε ώρες δύσκολες. Με το παρελθόν του έκαστος των δύο (λεγομένων) μεγάλων κομμάτων. Άρπαξαν το τιμόνι της χώρας πριν καταποντιστεί του καράβι. Φιλοπατρία; Τύψεις; Έτσι κι αλλιώς, «ο καλός ο καπετάνιος…»

Μέχρι και η…CIA ψάχνει(!;)

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

Ο ανταγωνισμός στο διάστημα και σε πυρηνικές κεφαλές έφεραν το επιθυμητό (για τους Αμερικανούς) αποτέλεσμα. Γονάτισαν τον αντίπαλο κι έμειναν μόνοι. Με τον πλανητάρχη τους να περιστρέφει (καθ’ υπαγόρευση) τον Πλανήτη, με το ΝΑΤΟ τους και τον ΟΗΕ, με την Ευρώπη τους, τελευταία, αμερικανοκίνητη και τηλεκατευθυνόμενη....

Αταξική και ίση μεταχείριση των διεφθαρμένων!

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΑΠΟΛΥΟΥΝ καθηγητές και καθαρίστριες! Οι πρώτοι εγκαταλείπουν τα σχολεία για την περεταίρω αμορφωσιά του μαθητόκοσμου, οι δεύτερες τα υπουργεία των βολεμένων. Δεν πέρασαν από κόσκινο οι διορισμένοι και αραχτοί σε πόστα εκεί, στα υπουργεία των υπεράριθμων, με τους εργατικούς ένα με τους κηφήνες δίπλα στην...

Τα…κουλουράκια

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΚΟΒΟΥΜΕ το εμφιαλωμένο νερό στη βουλή, λιγοστεύουμε τα κουλουράκια των εθνοπατέρων μας, πελεκάμε τον προϋπολογισμό της και…καθαρίσαμε. Όπως καθάριζαν για τον ευνοούμενό τους κόμματα και υπουργοί διορίζοντας «εργαζομένους» στη Βουλή. Με το πόστο τους οι τελευταίοι συνταγματικά κατοχυρωμένο. Διόριζαν χωρίς να κοιτιούνται μεταξύ τους για το κοινό τους αμάρτημα κι ύστερα ξανά στα...

Εξοφλείστε (κατά προτεραιότητα) τους ομολογιούχους!!!

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΤΟ Κράτος έχασε την…τιμή του. Το κατασπάραξαν «εξουσιοδοτημένοι». Την ψάχνει απελπισμένα, αλλά τα «γενόμενα ουκ απογίγνονται».
ΕΚΤΙΜΟΥΜΕ την προσπάθεια να πάρει πίσω τα λεφτά του, κατανοούμε την αγωνία του πού να τα πρωτοδώσει, αλλά σημαντικότερο είναι η αξιοπιστία. Δεν πρόκειται για φίλο/φίλη που σε πρόδωσε και τον παρατάς. Είναι η συνισταμένη ολονών μας το Κράτος και η αναξιοπιστία του μας...

Αγενείς, διακοψίες και «τρομοκράτες»

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΑΠ’ το τηλεοπτικό «Τι λες ρε παπά!» του κ. Καμπουράκη και το «Σιγά, ρε Άδωνη» του κ. Παπαδάκη, στο πραγματικό «Τι λες, ρε Πρύτανη…» των (κάποιων) φοιτητών με το  κοτσιδάκι και τριγωνικό (κόκκινο) σημαιάκι στο κοντάρι. Και, βέβαια, μη μας διαφύγει το ήθος της κας Κανέλλη με το «Κλ…νεις μαλλί» στον κ. Άδωνη (της μιλάει στον πληθυντικό).
ΠΕΡΙΜΕΝΕ, λοιπόν, τη συμβολή (και) της τηλεόρασης στην ανατροφή και τη…μόρφωση του παιδιού σου. Ξεκινάει αποβραδίς με τις…Ναταλίες και ολοκληρώνεται, το πρωί, με τους Αυτιάδες, πριν πλακώσουν...

Προσκυνητές…

---

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΑΥΤΟ μπόρεσε, αυτό έπραξε ο 74/χρονος γερμανός Πρόεδρος Γκάουκ. Ασπάσθηκε με σεβασμό την 90/χρονη γιαννιώτισσα εβραία. Με περίσσιο συναίσθημα, που κοντράρεται με τις μνήμες μας απ’ τη Ναζιστική θηριωδία, χωρίς να τις σβήνει...