Του Κώστα Τσάμη
Τόσοι πολλοί σωτήρες σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα νομίζω ότι δεν έχουν μαζευτεί στην πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας που δηλώνουν με μεγάλη σιγουριά ότι θα μας σώσουν και μας και την χώρα μας. Ίσως με μια μικρή εξαίρεση την εποχή μετά από τη δύσκολη δεκαετία 1940-1 (Κατοχή) - 1949 (λήξη Εμφυλίου).
Η σούμα από τις εκλογές του 2009 και μετά έχει ως εξής: ανεργία στα ύψη (26% επίσημα ή 1,5 εκ. άνεργοι σε απόλυτα νούμερα), το 1/4 (περ. 2,5 εκ. Έλληνες στα όρια ή κάτω από αυτά, της φτώχιας), άγνωστος ο αριθμός των αυτοκτονιών εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης, αρκετοί Έλληνες χωρίς τη δυνατότητα να εξυπηρετήσουν τα καθημερινά, μια γενιά νέων επιστημόνων μας έχουν πάρει το δρόμο για την καινούργια ξενιτιά (περίπου 160 χιλιάδες έχουν μεταναστεύσει κυρίως στη Γερμανία), κατακρεούργηση εισοδημάτων, μισθών, εργατικών δικαιωμάτων, μεγάλο πλιάτσικο στην περιουσία του ελληνικού λαού με τις ιδιωτικοποιήσεις. Το ταμείο –φονιάς, το ΤΑΙΠΕΔ σε μεγάλες δόξες. Όλα σφάζονται όλα μαχαιρώνονται...