Του Βασίλη
Κρεμμυδά*
Από τα συσσίτια των εξαθλιωμένων στη διεκδίκηση ενός
άλλου μέλλοντος
Πριν από μέρες έβλεπα τις ειδήσεις στην
τηλεόραση. Μία απ' τις ειδήσεις αυτές έλεγε ότι γονείς άνεργοι και χωρίς άλλο
εισόδημα δεν ήταν σε θέση να δώσουν φαγητό στα μικρά παιδιά τους και αναζητούσαν
ιδρύματα να τα αποθέσουν για λίγο φαγητό! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη
αγριότητα.
Εκλεισα την τηλεόραση• και έφερα στη μνήμη
μου τα δικά μου παιδικά χρόνια στην Κατοχή, όταν άπειρες φορές, παιδάκι πέντε
και έξι χρόνων, είχα κοιμηθεί νηστικός. Και θυμάμαι πώς ζούσα και τι έτρωγα
τότε: λαχανίδες νερόβραστες, καμιά παστή σαρδέλα, καμιά ρέγγα - το μόνο που μας
έσωσε ήταν το λάδι.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΧΟΛΙΩΝ
