“Μισώ τους αδιάφορους…” Γράφει ο Νίκος Μόττας*

---

Βλέμματα απλανή. Ακόμη και περιπαικτικά, του τύπου «τι νομίζετε πως κάνετε και σεις που βγήκατε στο δρόμο;». Η πορεία να περνά τους κεντρικούς δρόμους της πόλης, τα συνθήματα για το «νόμο-λαιμητόμο» να δονούν τον αέρα και γύρω, βουβές σκιές, με ψώνια η τον καφέ στο χέρι να παρατηρούν. Άλλοι στους δρόμους, με σημαίες και πανό, να ανησυχούν για το μέλλον τους, για το μέλλον των παιδιών τους, και άλλοι στη «μακαριότητα» της αδιατάραχτης κανονικότητας τους. Η αλληλεγγύη και η αντίσταση απέναντι στη μικροαστική μοιρολατρία. Δύο κόσμοι διαφορετικοί στην ίδια χώρα, την ίδια πόλη, στον ίδιο δρόμο.