Η επόμενη μέρα για τα προσφυγόπουλα στα σχολεία- Υπάρχει παρόν, υπάρχει μέλλον άραγε;

---

Του Δημήτρη Τζάθα

Το πρόσφατο επεισόδιο στη Βουλή εις βάρος του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας Νίκου Δένδια, με θλιβερούς πρωταγωνιστές τους θλιβερούς Χρυσαυγίτες βουλευτές Νίκο Κασιδιάρη και την παρέα του, φέρνει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο στην επιφάνεια την προσπάθεια επώασης του Αυγού του Φιδιού στη χώρα μας.

Στη βάση αυτή – αλλά και επ’ ευκαιρία της επικείμενης λήξης της φετινής σχολικής χρονιάς- κάνει ακόμη περισσότερο επίκαιρο το φιλόδοξο πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας για την ένταξη προσφυγόπουλων στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Κι’ αυτό γιατί, παρά τις μεμονωμένες αντιδράσεις στις περισσότερες από τις οποίες πρωτοστατούσαν τραμπούκικα πάλι βουλευτές και στελέχη της Χρυσής Αυγής όπως ο κομματάρχης της στη Β΄ Πειραιά Γ. Λαγός, στο σύνολό της η ελληνική κοινωνία γύρισε την πλάτη της σε ξενοφοβικά συνθήματα που οι εμπνευστές της, συγκεκαλυμμένα και από άλλα πολιτικά κόμματα, επεδίωξαν να εγκαθιδρύσουν.

Έτσι οι Έλληνες, εδώ και περίπου 8 μήνες, όταν τον περασμένο Οκτώβριο ανακοινώθηκε η εκπόνηση του προγράμματος, μπορεί στην αρχή να αιφνιδιάστηκαν στη συνέχεια όμως έσπευσαν ν’ αγκαλιάσουν τα προσφυγόπουλα τα οποία μεταφέρονται καθημερινά, με πούλμαν που επιχορηγεί ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης από 33 Κέντρα Φιλοξενίας στην ηπειρωτική χώρα, στις σχολικές αίθουσες. Το ίδιο διάστημα δεκάδες αναπληρωτές δάσκαλοι και καθηγητές δίνουν τον δικό τους αγώνα, τόσο στα Κέντρα Φιλοξενίας όσο και στα σχολεία που επιλέχθηκαν για να διδαχθούν τα βασικά στους αλλοδαπούς ανήλικες.

Χρειάστηκε να δοθούν πολλές και ποικίλες διευκρινίσεις σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και στη Βουλή από τον υπουργό Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου, προκειμένου να καμφθούν οι ενστάσεις ή στην καλύτερη περίπτωση οι επιφυλάξεις που διατυπώθηκαν κατά καιρούς από συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, φορείς αλλά και βουλευτών της αντιπολίτευσης.

Η διαδικασία παροχής της εκπαίδευσης στα παιδιά των προσφύγων αποτελεί υποχρέωση του κράτους και υπαγορεύεται από το Σύνταγμα και της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού.Και αυτό το φιλόδοξο πρόγραμμα, που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις θεωρείται από τα πλέον θετικά της κυβέρνησης, ίσως να μην είχε τέτοια εντυπωσιακά αποτελέσματα εάν δεν υπήρχε η συνεργασία των υπουργείων Μεταναστευτικής Πολιτικής και Υγείας, διαφόρων Οργανισμών που ασχολούνται με το προσφυγικό αλλά πρωτίστως χάρη στον αδιάκοπο και συνεχή αγώνα των εκπαιδευτικών, των Συντονιστών Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΣΕΠ) και πάνω απ’ όλα το  DNA της ελληνικής κοινωνίας η οποία έδειξε την αμέριστη αλληλεγγύη της στους πρόσφυγες.

Οι αριθμοί που ανακοίνωσε πρόσφατα ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας Γιάννης Παντής ξεπερνούν τις προσδοκίες των εμπνευστών του προγράμματος. Κι’ αυτό γιατί, παρά τις όποιες  δυσκολίες της πρώτης περιόδου αλλά και τις δικαιολογημένες ή και αδικαιολόγητες αστοχίες που ακολούθησαν, από τον Οκτώβριο μέχρι της λήξη της φετινής σχολικής χρονιάς το κατώφλι του σχολείου πέρασαν περίπου 5000 προσφυγόπουλα σε 112 σχολεία από 448 Δομές Υποδοχής για την Εκπαίδευση των Προσφύγων (ΔΥΕΠ).

Παράλληλα μέσα από σειρά εκδηλώσεων είτε στα Κέντρα Φιλοξενίας είτε σε εξωτερικούς χώρους π.χ. επισκέψεις στο Αστεροσκοπείο, στο Πάρκο «Αντώνης Τρίτσης», σε μουσεία και σε αρχαιολογικούς χώρους, οργανωμένες στην πλειονότητά τους από την ευγενή ανθρώπινη προσφορά των ΣΕΠ, οι ανήλικες πρόσφυγες ξέφυγαν έστω για λίγο από τις συνθήκες των Κέντρων Φιλοξενίας, άλλαξαν παραστάσεις και αισθάνθηκαν μία νότα αισιοδοξίας στο πλαίσιο της πολύχρονης- πολύμηνης διαμονής τους στη χώρα μας.

Η ουσιαστική λογική του προγράμματος, όπως την έχει εκφράσει ο υπεύθυνος της Δράσης Γιάννης Παντής, γ.γ. του υπουργείου Παιδείας, πέρα από την παροχή της εκπαίδευσης είναι και η προσαρμογή χιλιάδων ανήλικων αλλοδαπών στην ελληνική κοινωνία. Γεγονός που αναμφίβολα πιστώνεται στην πολιτική αυτής της κυβέρνησης δεδομένου ότι, αν κανείς λάβει υπόψη του παλαιότερες δηλώσεις στελεχών κομμάτων της αντιπολίτευσης, σε μία άλλη διακυβέρνηση τα πράγματα θα είχαν πάρει άλλη ρότα.

Η συνέχεια, όμως, θα δείξει εάν και κατά πόσον οι εμπνευστές του προγράμματος αλλά και όσοι το υλοποιούν «έμαθαν από τα λάθη τους», απέκτησαν εμπειρία και με γνώμονα την όσο το δυνατόν καλύτερη ενσωμάτωση των προσφύγων στην ελληνική κοινωνία, προχωρήσουν στην επόμενη μέρα.

Ο σχεδιασμός, όπως αφήνει να νοηθεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, έχει ήδη ξεκινήσει με τη συνεργασία του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής και τα μέλη της επιστημονικής επιτροπής τα οποία συμμετείχαν από την αρχή στο συγκεκριμένο πρόγραμμα. Στις φιλοδοξίες τους είναι να δημιουργηθούν περίπου 1000 τάξεις υποδοχής σε σχεδόν 500 σχολεία στην ηπειρωτική Ελλάδα και στην Κρήτη προκειμένου να ενταχθούν και προσφυγόπουλα των οποίων οι οικογένειες έχουν μεταφερθεί από τα Κέντρα Φιλοξενίας σε ξενοδοχεία και σε διαμερίσματα.

Σε ότι δε αφορά στην επιλογή των αναπληρωτών καθηγητών και δασκάλων, οι οποίοι θα επιλεγούν για τη διενέργεια των μαθημάτων, ένα από τα αυτονόητα κριτήρια- πέρα από τα ειδικά προσόντα- αναμένεται να είναι το κίνητρο και η διάθεση να εκτελέσουν το συγκεκριμένο έργο όχι από επιβολή αλλά από το «θέλω» τους. Μένει να αποδειχθεί στην πράξη. Ιδωμεν…Κοντός ψαλμός αλληλούια…

presspublica.gr