Μαύρη Παρασκευή 2016... της Μάρι Λορίδα

---

μαύρη Παρασκευή 2016

...προσπαθώντας να σκεφτώ το πιο απλοϊκό παράδειγμα της σημερινής κατάστασης που θα ερμήνευε την ‘ελεύθερη αγορά‘, με ανάγκασε να γυρίσω μερικά χρόνια πίσω. όλοι κάποια στιγμή έχετε παίξει Monopoly, υπάρχει ένα ταμπλό με κενά τετράγωνα και γεμάτο γόνιμες υποσχέσεις, όλοι ξεκινάνε από την γραμμή της αφετηρίας έχοντας τις ίδιες ευκαιρίες, τις ίδιες προοπτικές.. είναι όλοι χαρούμενοι και έτοιμοι να βουτήξουν στο στίβο της οικονομικής μάχης …
όλοι περιμένουν ότι θα κερδίσουν και οπότε κανείς δεν μουρμουράει..ξεκινάει το παιχνίδι, χαμόγελα, πειράγματα και μια τζογαδόρικη λαχτάρα για την συνέχεια. .αν είσαι ικανός, κάνεις σωστές κινήσεις και σε πάει και λίγο το ζάρι δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα, το επιχειρηματικό σου δαιμόνιο είναι σε διέγερση και δεν σε σταματάει τίποτα..σιγά σιγά αρχίζει η ‘ανάπτυξη’, ξενοδοχεία, μαγαζιά, σπίτια, εξοχικά, ενοίκια, αλισβερίσια και συμφωνίες συμπληρώνουν το αχανές μοτίβο και συνεχίζετε το παιχνίδι..

Περνάνε οι ώρες και η αρχική αίσθηση του ‘παιχνιδιού΄ έχει αλλοιωθεί, έχουν δημιουργηθεί οικονομικές ιεραρχίες και μετά από λίγο για κάποιους παύει να είναι το ίδιο διασκεδαστικό όπως στην αρχή, η δίψα για την κατάκτηση σε αυτούς που έχουν τα μέσα να την πράξουν περνάει πάντα από την δυστυχία των άλλων, χωρίς όμως να σταματάει, γίνεται ακόρεστη..αργότερα οι πολλοί παλεύουν να επιβιώσουν από τα βαριά ενοίκια που πρέπει να πληρώνουν στους έχοντες για να μπορούν αυτοί με τη σειρά τους να συντηρούν την παντοδυναμία τους.

Τέλος η χρεοκοπία είναι για τους περισσότερους αναπόφευκτη, δεν έχουν ρόλο μέσα εκεί και το μόνο που ελπίζουν είναι μία μαγική ζαριά σαν τις εφτάρες, που δεν πρόκειται να έρθει ποτέ.. πλέον μένουν να παίζουν οι δύο πιο δυνατοί και κονταροχτυπιούνται για το ποιος θα επικρατήσει με τους άλλους να παραμένουν απλοί θεατές και να αναρωτιούνται γιατί διάολο έχασαν τον πολύτιμο πλέον χρόνο τους παίζοντας αυτό το γαμημένο παιχνίδι που τελικά κατέληξε σε παιχνίδι επιβίωσης.

 Η Monopoly είναι αυτή όμως, έχει κανόνες που πρέπει να παίξεις μαζί τους, αλλιώς δεν παίζετε.Αν είχες την διάθεση να διαβάσεις τα μικρά γράμματα στις οδηγίες και δεν σκεφτόσουν τα λαχταριστά οικοπεδικά φιλέτα που απλώνονταν μπροστά σου ίσως και να την ψυλλιαζόσουν αλλά φοβήθηκες μη σε πουν ξενέρωτο και γραφικό οι συμπαίχτες σου.

Εσύ λοιπόν ξανασκέψου όταν θα έρθει η ώρα να αποφασίσεις τι θα πρέπει να κάνεις για να μην έχεις την ίδια τύχη, θα προσπαθήσεις να πειράξεις τους κανόνες ή θα κοιτάξεις να αλλάξεις παιχνίδι;

Μάρι Λορίδα