Επικίνδυνες «λύσεις» για τους ασφαλισμένους

---

Επικίνδυνες «λύσεις» για τους ασφαλισμένους

Με πρόσχημα τις νέες ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση και το πετσόκομμα των συντάξεων, κύριων και επικουρικών, που θα δίνονται με το νέο σύστημα, στην περίπτωση που αυτό εφαρμοστεί, δεν είναι λίγοι εκείνοι μέσα στα συνδικάτα που ερωτοτροπούν με τη δημιουργία Επαγγελματικών Ταμείων.

Ταμείων που απαιτούν, βέβαια, πρόσθετες εισφορές από τους ασφαλισμένους και αντίστοιχες εισφορές από τους εργοδότες, είτε σε επίπεδο κλάδου είτε επιχείρησης.
Σε αυτήν την κατεύθυνση «σπρώχνει» τα πράγματα και η κυβέρνηση, η οποία παροτρύνει τη δημιουργία τέτοιων Ταμείων ή τη μετατροπή των δημόσιων επικουρικών - που τα σβήνουν από το χάρτη της δημόσιας Ασφάλισης - σε επαγγελματικά. Τι εμπιστοσύνη, όμως, μπορούν να έχουν οι εργαζόμενοι και ευρύτερα οι ασφαλισμένοι σε τέτοιου είδους «λύσεις»; Την απάντηση δίνει η ίδια η ιστορία τέτοιων Επαγγελματικών Ταμείων (ονομάζονται και εταιρικά), τα οποία στη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης έχασαν μέχρι και το 40% των αποθεματικών τους.

Ακραίο παράδειγμα - αλλά όχι μοναδικό - η γνωστή περίπτωση της «Enron» στις ΗΠΑ. Μάλιστα, πρόσφατα, σε δημοσίευμά του, το «Bloomberg» αναφέρει ότι σε «τεστ αντοχής» που έγινε σε αυτά τα συνταξιοδοτικά ταμεία που υπάρχουν στις 17 χώρες της Ευρωζώνης, διαπιστώθηκε ότι το έλλειμμά τους ανέρχεται στο ποσό των 428 δισ. ευρώ (!). Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα της γερμανικής «Lufthansa», το έλλειμμα του οποίου ανέρχεται στο ποσό των 6,6 δισ. ευρώ, όσο δηλαδή και ολόκληρη η κεφαλαιοποίηση της εν λόγω εταιρείας. Ιδού, λοιπόν, σε τι «λύσεις» σπρώχνουν διάφοροι επιτήδειοι τους εργαζόμενους και τι πραγματικά έχουν να περιμένουν από τα περιβόητα επαγγελματικά Ταμεία που διαφημίζουν.

Ο μύθος των «κατάλληλων προσόντων»...

Ένα από τα επιχειρήματα της μεγαλοεργοδοσίας και των πολιτικών της εκπροσώπων της είναι ο ισχυρισμός ότι αν και οι επιχειρήσεις αναζητούν εργαζόμενους, δεν βρίσκουν, αφού οι άνεργοι δεν διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα. Προχτές, η Ελληνική Στατιστική Αρχή έδωσε για πρώτη φορά στη δημοσιότητα στοιχεία που καταγράφουν τον αριθμό των Κενών Θέσεων Εργασίας στο σύνολο της οικονομίας, εκτός από τον πρωτογενή τομέα (αγροτική οικονομία).

 Σύμφωνα με αυτά, λοιπόν, τα στοιχεία, το τελευταίο τρίμηνο του 2015 οι κενές θέσεις εργασίας που δεν καλύπτονται ανέρχονται μόλις στις ...3.119! Δηλαδή, σε μία αγορά με καταγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ, με όνομα και επώνυμο, πάνω από 1 εκατομμύριο ανέργους και στατιστικά με 1,3 εκατομμύρια ανέργους στο σύνολο της οικονομίας, η προσφορά εργασίας που υπάρχει γι' αυτές τις εκατοντάδες χιλιάδες ανέργων είναι 3.119 θέσεις εργασίας. 

Ναι, καλά διαβάσατε! Στην πράξη, δηλαδή, δεν υπάρχει προσφορά εργασίας, αφού σε κάθε θέση αντιστοιχούν πάνω από 400 άνεργοι. Εννοείται ότι αυτός ο μεγάλος ανταγωνισμός για μια δουλειά που αντικειμενικά έχει προκύψει στην αγορά εργασίας, είναι ένα - στην κυριολεξία - υπερ-όπλο της εργοδοσίας να πιέζει και αυτούς που έχουν δουλειά, να τους εκβιάζει με τον κίνδυνο της απώλειας της δουλειάς τους, για να τους αφαιρεί εργασιακά δικαιώματα, να επιβάλλει τα συμφέροντά της. Σε κάθε περίπτωση, η καπιταλιστική κρίση και η κατάσταση που έχει δημιουργήσει στην αγορά εργασίας, έχουν για θύματα όχι μόνο αυτούς που έχασαν τη δουλειά τους, αλλά και αυτούς που ακόμα συνεχίζουν να τη διατηρούν.