Σκηνές βυθισμένες στα λασπόνερα, τα λιγοστά υπάρχοντα των προσφύγων μέσα στη λάσπη, παιδάκια να τουρτουρίζουν από το κρύο περιμένοντας στη σειρά για ένα ποτήρι γάλα, ενήλικες να κλαίνε από απόγνωση και οι δημοσιογράφοι – τηλεοπτικοί αστέρες να δακρύζουν από συμπόνια κάνοντας τις καρναβαλικές φιγούρες τους πάνω στην ταλαιπωρία του ανθρώπου, πανηγυρίζοντας ταυτόχρονα για την γενναιοδωρία ορισμένων συμπατριωτών μας που άνοιξαν την πόρτα τους στους πρόσφυγες και των χιλιάδων λαού που στέκονται αλληλέγγυοι στις ορδές της προσφυγιάς.
Δακρύζουν οι ηθοποιοί – υπάλληλοι των καναλαρχών – «μεγαλοκαρχαριών», περιγράφοντας μια κατάσταση χωρίς να λένε κουβέντα για την αιτία της! Στην καλύτερη περίπτωση αναφέρονται στον πόλεμο που διεξάγεται στη Συρία. Αλλά για το γιατί γίνεται ο πόλεμος ούτε κουβέντα! Σαν να μην υπάρχουν εκεί πετρέλαια και υδρογονάνθρακες! Σαν να μην γίνεται ο καυγάς για τους ενεργειακούς δρόμους! Σαν να μην διαλύουν οι ιμπεριαλιστές τόπους και σαν να μην ξεσπιτώνουν λαούς για να βάλουν στο χέρι τον πλούτο τους!
Και καθώς βλέπουμε τον θίασο των καρναβαλιστών να δακρύζει για το δράμα των προσφύγων, το δράμα που δεν τολμούν να προφέρουν τ’ όνομά του γιατί λέγεται ιμπεριαλισμός, θυμόμαστε τα δάκρυα χαράς των ίδιων καρνάβαλων τότε που ο ιμπεριαλισμός μακέλευε την αρκούδα, εξαλείφοντάς την από το χάρτη, γιατί έλεγαν ότι με την εκτέλεση της αρκούδας θα έπαυαν να υπάρχουν πόλεμοι και νεκροί και ξεσπιτωμένοι, παριστάνοντας πως ξεχνούσαν ότι όσο υπήρχε η αρκούδα οι πόλεμοι που έζησε η ανθρωπότητα όχι απλά ήταν περιορισμένοι αλλά πολλοί από αυτούς έληξαν και με ήττα των ιμπεριαλιστών!
Όσο περνάει βέβαια ο καιρός και όσο η ανθρωπότητα δεινοπαθεί όλο και περισσότερο από την φτώχεια, την πείνα, την ανέχεια, την προσφυγιά και τον θάνατο, τόσο οι λαοί και όχι μόνο αυτοί που έζησαν μαζί με την αρκούδα, αλλά και οι υπόλοιποι που μόνο αισθάνθηκαν το πέρασμά της, αναπολούν την παρουσία της! Και ξέρουν καλά αυτοί που πίνουν το αίμα των λαών, καθώς και τα τσιράκια τους ότι εκείνος ο βρυχηθμός της αρκούδας, προκαλούσε δέος μόνο σ’ εκείνους, αφού στ’ αυτιά των απόκληρων ακουγόταν σαν μελωδία, όπως επίσης ξέρουν πως έρχεται ο καιρός που το αρκουδάκι ο Μιχαλάκης που δάκρυσε καθώς έφευγε, θα μεγαλώσει και θα επιστρέψει και θα ξαναβρυχηθεί για ν’ ανασάνουν οι λαοί και να φάνε τα παιδάκια του Ανθρώπου κανονικό φαγητό και να ζήσουν, όπως σε άνθρωπο αρμόζει, σε σπίτια με τους δασκάλους και τους γιατρούς τους κι όχι πεινασμένα στην κατάρα της λασπουριάς!
Νάβις
Δακρύζουν οι ηθοποιοί – υπάλληλοι των καναλαρχών – «μεγαλοκαρχαριών», περιγράφοντας μια κατάσταση χωρίς να λένε κουβέντα για την αιτία της! Στην καλύτερη περίπτωση αναφέρονται στον πόλεμο που διεξάγεται στη Συρία. Αλλά για το γιατί γίνεται ο πόλεμος ούτε κουβέντα! Σαν να μην υπάρχουν εκεί πετρέλαια και υδρογονάνθρακες! Σαν να μην γίνεται ο καυγάς για τους ενεργειακούς δρόμους! Σαν να μην διαλύουν οι ιμπεριαλιστές τόπους και σαν να μην ξεσπιτώνουν λαούς για να βάλουν στο χέρι τον πλούτο τους!
Και καθώς βλέπουμε τον θίασο των καρναβαλιστών να δακρύζει για το δράμα των προσφύγων, το δράμα που δεν τολμούν να προφέρουν τ’ όνομά του γιατί λέγεται ιμπεριαλισμός, θυμόμαστε τα δάκρυα χαράς των ίδιων καρνάβαλων τότε που ο ιμπεριαλισμός μακέλευε την αρκούδα, εξαλείφοντάς την από το χάρτη, γιατί έλεγαν ότι με την εκτέλεση της αρκούδας θα έπαυαν να υπάρχουν πόλεμοι και νεκροί και ξεσπιτωμένοι, παριστάνοντας πως ξεχνούσαν ότι όσο υπήρχε η αρκούδα οι πόλεμοι που έζησε η ανθρωπότητα όχι απλά ήταν περιορισμένοι αλλά πολλοί από αυτούς έληξαν και με ήττα των ιμπεριαλιστών!
Όσο περνάει βέβαια ο καιρός και όσο η ανθρωπότητα δεινοπαθεί όλο και περισσότερο από την φτώχεια, την πείνα, την ανέχεια, την προσφυγιά και τον θάνατο, τόσο οι λαοί και όχι μόνο αυτοί που έζησαν μαζί με την αρκούδα, αλλά και οι υπόλοιποι που μόνο αισθάνθηκαν το πέρασμά της, αναπολούν την παρουσία της! Και ξέρουν καλά αυτοί που πίνουν το αίμα των λαών, καθώς και τα τσιράκια τους ότι εκείνος ο βρυχηθμός της αρκούδας, προκαλούσε δέος μόνο σ’ εκείνους, αφού στ’ αυτιά των απόκληρων ακουγόταν σαν μελωδία, όπως επίσης ξέρουν πως έρχεται ο καιρός που το αρκουδάκι ο Μιχαλάκης που δάκρυσε καθώς έφευγε, θα μεγαλώσει και θα επιστρέψει και θα ξαναβρυχηθεί για ν’ ανασάνουν οι λαοί και να φάνε τα παιδάκια του Ανθρώπου κανονικό φαγητό και να ζήσουν, όπως σε άνθρωπο αρμόζει, σε σπίτια με τους δασκάλους και τους γιατρούς τους κι όχι πεινασμένα στην κατάρα της λασπουριάς!
Νάβις
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΧΟΛΙΩΝ
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ:
Τα μηνύματα που δημοσιεύονται στο χώρο αυτό εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Το STILIDA NEWS δεν υιοθετεί καθ' οιονδήποτε τρόπο τις απόψεις αυτές. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του, όποια και να είναι αυτή.
Δεν πρόκειται να λογοκρίνεται κανένα σχόλιο που θα περιλαμβάνει καλοπροαίρετη κριτική ή θα διορθώνει κάποιο δικό μας σφάλμα.Τα συκοφαντικά, υβριστικά, απειλητικά, εκβιαστικά, ρατσιστικά ή κοινωνικού αποκλεισμού μηνύματα θα διαγράφονται.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.