Η διέξοδός τους, αδιέξοδο για το λαό

---

«Για να σωθούμε από το αδιέξοδο του Παρισιού» λέει ότι διαπραγματεύεται η συγκυβέρνηση. Ότι πήρε παράταση από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ. Τη χρειάζεται για τη μετάβαση στη νέα φάση επιτήρησης, όπου θα συνεχιστεί η «αφαίμαξη» της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Την επενδύει με μια δήθεν ανησυχία, αβεβαιότητα, ανασφάλεια, κινδύνους πολιτικής αποσταθεροποίησης...
Τα αστικά ΜΜΕ –φωνή των αφεντικών τους- διατυμπανίζουν το «αδιέξοδο» των διαπραγματεύσεων, αναπτύσσοντας μια σειρά σενάρια για το τι πρόκειται να γίνει. Συμμετέχουν στο παιχνίδι αποπροσανατολισμού, εκβιασμού και τρομοκράτησης του λαού.

Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, μιλάνε για ταπείνωση της κυβέρνησης στο Παρίσι, για ανικανότητα διαπραγμάτευσης, για την κυβέρνηση που είναι έτοιμη να δεχτεί ό,τι θέλουν οι δανειστές. Στη Βουλή και στα κανάλια, ανάμεσα στην κυβέρνηση και στο ΣΥΡΙΖΑ, αναβιώνουν κακέκτυπα οι παλαιάς κοπής δικομματικές κοκορομαχίες. Η ταυτότητα της στρατηγικής τους κάπως πρέπει να κρυφτεί.
Την ίδια στιγμή, παράγοντες του αστικού πολιτικού συστήματος επαναφέρουν την ανάγκη συνεννόησης ανάμεσα στις βασικές δυνάμεις της αστικής διαχείρισης, έτσι ώστε να μπορέσει να συγκροτηθεί ένα διαπραγματευτικό μέτωπο και να δοθεί μήνυμα πολιτικής σταθερότητας.

Δεν απευθύνονται στους δανειστές! Προετοιμάζουν όλες τις πιθανές λύσεις που θα βολεύουν την τάξη τους μετά τις επόμενες εκλογές. «Κάνουν τα κουμάντα τους» παίρνοντας υπόψη τις πρόσθετες δυσκολίες από την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης ακόμα και στις οικονομικά ισχυρές χώρες της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης. Το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα δεν μπορούμε να το προβλέψουμε.

Ωστόσο, η Τ. Ε. Φθιώτιδας του ΚΚΕ θεωρεί ότι το βασικότερο για το λαό είναι να μην αποπροσανατολιστεί σε αυτές τις συνθήκες. Να μην υποκύψει ούτε στους εκφοβισμούς και την καταστροφολογία για τον κίνδυνο η Ελλάδα να μείνει μόνη της, που επισείει η κυβέρνηση, ούτε στις αυταπάτες και τις ψευδαισθήσεις, που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Ότι, δηλαδή, μια κυβερνητική εναλλαγή με αυτόν στο τιμόνι θα εξασφαλίσει μια φιλολαϊκή διαπραγμάτευση. Οι «ζήτηση» που έχει στους κύκλους των διεθνών αρπακτικών, επιβεβαιώνει την αντιλαϊκή αποστολή που θα κληθεί να διεκπεραιώσει, όσο κι αν χτίζει φιλολαϊκό προφίλ στο εσωτερικό.

Η ανάπτυξη που τάζουν δεν αφορά τον εργαζόμενο. Θα συνεχίσει να βρίσκεται στη μέγγενη των «διαρθρωτικών μετασχηματισμών», δηλαδή την καταλήστευση του μόχθου του. Ποτέ δεν θα «χορτάσει ψωμί», αφού θα συσσωρεύονται δίπλα του αμύθητα πλούτη. Πάντοτε θα επιβιώνει κάτω από αυτό που προσφέρει με την εργασία του και πολύ κάτω από τις σύγχρονες ανάγκες του. Όπως και να εξελιχθεί η διαπραγμάτευση, με οποιαδήποτε κυβέρνηση ευρωενωσιακού προσανατολισμού, τον περιμένει υποβαθμισμένη ζωή, με τσακισμένα δικαιώματα, με μειωμένες απαιτήσεις και ενδεχόμενα πόλεμος.

Δεν πρέπει να κάνει τα αδιέξοδα του συστήματος δικά του αδιέξοδα. Μόνος δρόμος που υπάρχει είναι να γίνει ο ίδιος, το εργατικό - λαϊκό κίνημα, πραγματική αντιπολίτευση στο κεφάλαιο και τα κόμματά του, στην εξουσία του, στην Ε.Ε. Αυτό το δρόμο δείχνουν τόσο το πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη όσο και η χτεσινή πανεργατική απεργία, παρά τις δυσκολίες με τις οποίες αναμετρήθηκε και την υπονόμευσή της από τον παλιό και νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Με ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα και λαϊκή συμμαχία να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή επίθεση, να διαμορφώσει προϋποθέσεις για ριζική ανατροπή της σημερινής κατάστασης με ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Με το λαό, την εργατική τάξη να συγκροτούν τη δικιά τους εξουσία. Προϋπόθεση είναι η ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ.

Χρειάζεται ετοιμότητα και επαγρύπνηση. Ο λαός να παρέμβει με κάθε τρόπο στις εξελίξεις.

ΛΑΜΙΑ 28/11/2014