Η ανυπαρξία αναπτυξιακής πολιτικής έκανε σχεδόν αδύνατη την συγχώνευση ΕΤΕ – Eurobank

---

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

08/04/2013

Η κυβέρνηση επένδυσε επικοινωνιακά στη συγχώνευση της Εθνικής με την Eurobank παρουσιάζοντας την τραπεζική ανακεφαλαιοποίηση ως το βασικό πυλώνα της αναπτυξιακής της πολιτικής. Η εκρηκτική ύφεση αύξησε τα «κόκκινα» δάνεια και έκανε την συγχώνευση πολύ πιο δύσκολη. Είναι φανερό ότι τις τελευταίες ώρες η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με αμηχανία τις εξελίξεις. Σοβαρό πλήγμα αξιοπιστίας υφίσταται και προς την Ευρωπαϊκή Ένωση που υπαναχωρεί από ένα «κλεισμένη» και υποτίθεται «ελεγμένη» απόφαση.

Ωστόσο η εξέλιξη περιέχει και θετικά στοιχεία:

- Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας «αναλαμβάνει» μαζί με το ESF την ευθύνη για την ασφάλεια των ελληνικών καταθέσεων.
- Φαίνεται να κόβεται ο ομφάλιος λώρος με το κράτος που τόσα χρόνια τροφοδοτούσε τη διαπλοκή τραπεζικού συστήματος, πολιτικών και μέσων ενημέρωσης.

Η «Δημιουργία, ξανά!» υπενθυμίζει ότι για την ανάσχεση της ύφεσης είναι επιβεβλημένη η εξυγίανση της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρωζώνη.

Κι αυτό γίνεται μόνο με:

- Διαχωρισμό των τραπεζών σε εμπορικές και επενδυτικές ώστε να γνωρίζουν όλοι οι συναλλασσόμενοι τον βαθμό του κινδύνου που αναλαμβάνουν και να μην απειλούνται οι απλοί καταθέτες με απώλεια των χρημάτων τους εξαιτίας ριψοκίνδυνων επενδυτικών τραπεζικών επιλογών.
- Αύξηση των κεφαλαιακών αποθεμάτων των τραπεζών ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν με τις δικές τους δυνάμεις τις κρίσεις.
- Καθορισμό ορίου για τα μπόνους των τραπεζικών μάνατζερς.
- Διαφάνεια σε όλες τις λειτουργίες του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
- Αναμόρφωση των στόχων και του πλαισίου λειτουργίας της EKT ώστε να μπορεί να κινείται πιο αποτελεσματικά έχοντας ως στόχο όχι μόνο στη σταθεροποίηση αλλά και την απασχόληση.

Ειδικά για την Ελλάδα χρειαζόμαστε:

- Απελευθέρωση της αγοράς, δραστική μείωση της φορολογίας και κατάργηση της φορολογίας ακίνητης περιουσίας ώστε να «πάρει μπρος» η αγορά και να μειωθούν οι επισφάλειες των τραπεζών.
- Σταθερό φορολογικό πλαίσιο με έναν μοναδικό χαμηλό συντελεστή (π.χ. 15%) – απλούς και ξεκάθαρους κανόνες του «παιχνιδιού».
- Μηδενική γραφειοκρατία – καμία ανάγκη επαφής με την εφορία και το κράτος – πλήρη εφαρμογή ηλεκτρονικών συναλλαγών.

Αν η κυβέρνηση είχε κινηθεί προς αυτούς τους στόχους, ήδη θα μιλάγαμε για διαφορετικές προοπτικές της χώρας αντί για «κόκκινα» δάνεια. Τι να περιμένει όμως κανείς, όταν τα ίδια τα κόμματα είναι οι μεγαλύτεροι «μπαταχτσήδες» του τραπεζικού συστήματος, με 230 εκατομμύρια ευρώ δανεικά κι αγύριστα ...