Βιβλιοπαρουσίαση

---

Μια σύγχρονη φωνή και γραφή

Σπάνια  ένα μυθιστόρημα μου  αρέσει τόσο πολύ, ώστε να  ζωντανεύουν μέσα μου οι ήρωες και οι περιπέτειές τους,οι καταστάσεις που ζουν και τα όνειρά τους.Και τότε νιώθω την αληθινή λειτουργία της λογοτεχνίας. Τέτοιο μυθιστόρημα (ή νουβέλα, καλύτερα) είναι το πολύ πρόσφατο του Θάνου Μπλούνα με τίτλο «..Κι αλλού η ζωή μας πάει..»,εκδόσεις Οιωνός, Λαμία, Δεκέμβριος 2011, σελ.119. Αξίζει να σταθώ σε κάποιες  σκέψεις που μου γεννήθηκαν  όσο το διάβαζα-με μεγάλο ενδιαφέρον,πρέπει να πω.

Α.Βρήκα πολύ έξυπνη την ιδέα γύρω από την οποία άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας. Ο Μάκης ,ο πρωταγωνιστής ,βρίσκεται στα πρόθυρα της συνταξιοδότησης και σκέφτεται πώς θα οργανώσει περαιτέρω τη ζωή του.Η γυναίκα του δεν τον εμπνέει πλέον,η κόρη του σπουδάζει στην Αμερική.Ζει στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα Αχαρνών,εκεί όπου λαμβάνουν χώρα συχνές συγγκρούσεις  με του μετανάστες...Ο ίδιος ανήκει στους μη «συμπαθούντες» ,ενώ ο μπατζανάκης του  στο αντίθετο στρατόπεδο,εξ ου και  οι τσακωμοί και η ψυχρότητα  μεταξύ τους..Το όνειρό του είναι να γίνει συγγραφέας,να γράψει ένα ερωτικό μυθιστόρημα και γι΄αυτό χρειάζεται να αποκτήσει εμπειρίες και βιώματα ανάλογα.Και πώς θα γίνει αυτό; Με το να αναζητήσει «γκόμενες» κρατώντας παράλληλα και ημερολογιακές σημειώσεις. Έτσι με τη βοήθεια του φίλου του Νικήτα αναζητεί τη γυναίκα των ονείρων του μέσω σχετικής  αγγελίας..Τα πράγματα περιπλέκονται ,ώσπου  γνώρισε  την ΄Αννα, μια καλλονή,που  όμως  έκρυβε πολλά μυστικά.Ταυτόχρονα συμβαίνουν πολλά με τους μετανάστες, ώστε να ενισχύεται ο ρατσισμός  του  σε βαθμό επικίνδυνο ,ώσπου αποκαλύφτηκε ότι η θεά «γκόμενά» του ήταν Ουκρανέζα !..

Β.΄Αλλο αξιοπρόσεχτο σημείο είναι η μεταβολή του ήθους των ηρώων,ιδιαίτερα του Μάκη και του μπατζανάκη του.Ο Μάκης αρχικά αμετακίνητος στις ιδέες του περί μεταναστών  άλλαξε ρότα κυρίως (α) γιατί ανακάλυψε ότι και η «γκόμενά» του δεν ήταν Ελληνίδα,αλλά Ουκρανέζα και (β) γιατί η κόρη του,εγκυμονούσα ούσα, έφερε μαζί της τον πακιστανό  σύντροφό της από τον Καναδά.΄Ετσι έβαλε νερό στο κρασί του,στις απόψεις του για τους μετανάστες.Το δεύτερο παράδειγμα  αλλαγής χαρακτήρα είναι ο  μπατζανάκης του,που από «συμπαθών» έγινε πολέμιος  και ρατσιστής,όταν δολοφονήθηκε ο άτυχος έλληνας για μια βιντεοκάμερα στην οδό Ηπείρου.Στην ίδια πολυκατοικία έμεινε η αδελφή του και ήταν φυσικό,τώρα, να φοβάται και για τη ζωή της...

Γ.Το μυθιστόρημα προσφέρεται για  πολλαπλές αναγνώσεις: (α)Μια πρώτη ανάγνωση μας αποκαλύπτει  το άγχος  που διακατέχει τον άντρα των -ήντα για να εξασφαλίσει μια σεξουαλική ζωή αλλά και να γίνει αποδεκτός ως ερωτικός σύντροφος.(β)Πολλά «στούντιο» φιλοξενούν ξένες  γυναίκες από Ρωσία,Ουκρανία κ.λπ.προσφέροντας τον πληρωμένο έρωτα και τη «ζεστή αγκάλη» ή συνοδεύουν  ηλικιωμένους «ματσό» σε ταξίδια.. (γ)Μια άλλη ανάγνωση φέρει στο φως την αφόρητη κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα Αχαρνών,στα Πατήσια και σε άλλες γειτονιές της Αθήνας εξαιτίας του συνεχώς αυξανόμενου αριθμού των μεταναστών,τις βίαιες αντιδράσεις πολιτών και αστυνομίας,τον διχασμό της κοινωνίας για την αντιμετώπιση του προβλήματος κ.λπ.
Δ.Το θέμα του μυθιστορήματος είναι σύγχρονο και θίγει ένα υπαρκτό πρόβλημα της ελληνικής  κοινωνίας,πρόβλημα πολιτικό,ηθικό,ανθρωπιστικό.Οι ΄Ελληνες σαστίζουν μπροστά στη νέα κατάσταση,φοβούνται και αντιδρούν κάποτε επιθετικά.Η ξενοφοβία έχει ριζώσει παντού,όχι μόνο στην Αθήνα και τα άλλα μεγάλα αστικά κέντρα,αλλά και στην επαρχία,και στα χωριά ακόμα. Αν θέλουμε να επεκταθούμε,  θα δούμε ότι το πρόβλημα απασχολεί και την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και βέβαια τον παγκόσμιο οργανισμό προσφύγων και μεταναστών.

Ε. Ο τρόπος γραφής και η αφήγηση της ιστορίας κάνουν την ανάγνωση ευχάριστη.Το χιούμορ, επίσης, που υποκρύπτεται στις αντιδράσεις των ηρώων και τις αποκαλύψεις,προκαλεί θυμηδία και απαλύνει την τραγικότητα των στιγμών. Η εναλλαγή των καταστάσεων και το σασπένς στην εξέλιξη της ιστορίας κάνουν αναμφισβήτητα αξιοδιάβαστο  το μυθιστόρημα.

 Γενικά, στη λογοτεχνική πορεία του Θάνου Μπλούνα (ποιήματα, ιστορίες και παραμύθια για παιδιά, νουβέλες, διηγήματα και μυθιστορήματα), διαπιστώνω μια  θαυμαστή εξέλιξη ,που έχει απορρίψει την πολυλογία και τις συχνές παρεκβάσεις και επικεντρώνει την αφήγηση στο κύριο θέμα χωρίς φυγόκεντρες τάσεις.Νομίζω ότι το «Κι αλλού η ζωή μας πάει...» είναι έργο  ώριμο και  αποκαλυπτικό  για τη συγγραφική τέχνη και γενικά την αισθητική  όραση του συγγραφέα.


                                                                                                        Βρυξέλλες, 5-1-2012

                                                                                                      Β.Δ.  Αναγνωστόπουλος

                                                                                               Ομ. Καθηγητής πανεπιστημίου