«ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΖΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ»

---

 Που πήγαν αυτά τα «περήφανα γηρατειά» που είπε ο Ανδρέας Παπανδρέου κάποτε; Που πήγαν οι άνθρωποι που αγωνίστηκαν με μόχθο στη γη και τα εργοστάσια για να στηρίξουν μία Ελλάδα νέα; Που πήγαν οι άνθρωποι , που χωρίς ιδεολογικά ευφυολογήματα , αλλά με μπούσουλα την ηθική και τη ντομπροσύνη σέρνανε πίσω τους οικονομία και πολιτισμό;

Είναι οι άνθρωποι που καλούνται τώρα να βγάλουν τη χώρα από το χρέος λες κι αυτοί έφταιξαν , οι άνθρωποι που από δω και πέρα αντί για τη σύνταξη του μόχθου θα παίρνουν ένα χαρτζιλίκι που σίγουρα δεν θα φτάνει ούτε για την αξιοπρεπή τους διαβίωση , ούτε για τη φαρμακευτική τους κάλυψη , ούτε για κοινωνικές παροχές που χάνονται ανεπιστρεπτί στο βωμό του μνημονίου.
Η μοναδική παροχή κοινωνικών υπηρεσιών στοχευμένη προς τον ηλικιωμένο και το χρήζοντα βοήθειας συνάνθρωπο μας ήταν εδώ και χρόνια ο επιτυχημένος θεσμός του «Βοήθεια στο Σπίτι». Λεφτά (δεν) υπάρχουν, το κράτος «πετούσε» πάντα το «ΒσΣ» στα ευρωπαϊκά προγράμματα και στους χρεοκοπημένους δήμους και σκαρφίστηκαν φέτος την ύπαρξη στο οικογενειακό περιβάλλον των ηλικιωμένων ενός ανέργου ως προϋπόθεση συμμετοχής στο πρόγραμμα για να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλο τους και να μας ανακοινώσουν απλώς την κατάργηση του προγράμματος στο τέλος του χρόνου. . Αν δεν έχετε από που αλλού να κόψετε, κόψτε τα ψέματα. Εδώ που φτάσαμε λιγότερο θα μας σόκαρε μια έκθεση με τα οφέλη που προσδοκά το κράτος από τη μη ύπαρξη τέταρτης ηλικίας, παρά η ανακοίνωση των οικονομιών κλίμακας του «ΒσΣ». Η αλήθεια μπορεί να μας πληγώνει, το ψέμα μας μειώνει. «Μεγάλο πράγμα να μπορεί να δίνει κανείς χαρά και ελπίδα. Κι ο θεσμός αυτός απέδειξε ότι μπορεί. Αναπληρώνει με μεγάλη επιτυχία την απουσία των παιδιών και αγαπημένων προσώπων , που λόγω αδυναμίας-που είναι και το πιο συνηθισμένο , τουλάχιστον στο τόπο μας - και ειδικά στα ρημαγμένα χωριά μας, όπου όταν «φεύγει» ένας γέρος κλείνει οριστικά ένα σπίτι……»

Άρθρο αναγνώστη