<h2>Πολιτική «καμένης γης»</h2><hr size=1width=100% color=green align=left>

Τα πύρινα μέτωπα που ξεσπούν τις τελευταίες μέρες επιβεβαιώνουν ότι ο όλεθρος με τις καταστροφές των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας δεν έκλεισε τον κύκλο του. Υποδηλώνουν ότι νέα «καμένη γη» θα αφήσει πίσω του και το φετινό καλοκαίρι. Και, βέβαια, το «γιατί» συμβαίνει αυτό, είναι κάτι παραπάνω από προφανές: Γιατί συνεχίζεται και κορυφώνεται η πολιτική που αποχαρακτηρίζει δασικές εκτάσεις και τις μετατρέπει σε «φιλέτα». Γιατί ζουν και βασιλεύουν ακόμη όλοι οι δασοκτόνοι νόμοι, που οπλίζουν το χέρι των εμπρηστών, των καταπατητών και των οικοπεδοφάγων. Γιατί τα κονδύλια για αναδασώσεις και άλλα έργα υποδομής για την προστασία των δασών χορηγούνται με το σταγονόμετρο. Γιατί ακόμη δεν έχει συνταχθεί το Δασολόγιο.


Ενώ βρισκόμαστε πλέον στην «καρδιά» της επικίνδυνης για πυρκαγιές περιόδου, ακόμη δεν έχει ληφθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο (καθαρισμός δασών, διάνοιξη δασικών δρόμων κ.ά.) ούτε από την κυβέρνηση ούτε από τις περιφέρειες, όπως χαρακτηριστικά καταγγέλλουν οι περιφερειακοί σύμβουλοι Αττικής του ΚΚΕ. Η Πυροσβεστική επιχειρεί και φέτος να «βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά», έχοντας 4.300 κενές οργανικές θέσεις, μειωμένα κονδύλια κατά 81,35 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2010 και κατά 129 εκατομμύρια σε σχέση με το 2009 και ελλιπή ή απαρχαιωμένο υλικό εξοπλισμό.

Από την άλλη πλευρά, το τελευταίο διάστημα μια νέα σειρά αντιπεριβαλλοντικών νόμων προστέθηκαν στο οπλοστάσιο της άρχουσας τάξης, προκειμένου να επεκταθεί παραπέρα το πεδίο δράσης του κεφαλαίου σε βάρος δασών και δασικών εκτάσεων, οικοσυστημάτων, φυσικών πόρων, της δημόσιας γης. Η κυβέρνηση της «πράσινης» ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ: Με το νόμο 3818/2010, που ψηφίστηκε δήθεν για την προστασία των δασών της Αττικής, «θολώνει» ακόμη περισσότερο τον ορισμό του δάσους, επιτρέποντας την αλλαγή χρήσης σε δάση και δασικές εκτάσεις. Με το νόμο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), παραχωρεί στο κεφάλαιο δάση και δασικές εκτάσεις, προστατευόμενες περιοχές, εθνικά πάρκα και δρυμούς, παράκτιες περιοχές, προκειμένου να εγκαταστήσει, κατά παρέκκλιση ακόμη και της υπάρχουσας ψευδεπίγραφης διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ιδιωτικές μονάδες. Με το νόμο για το «Πράσινο Ταμείο», γίνεται ένα ακόμη βήμα για την πλήρη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των δασών, αφού η διαχείριση του δασικού πλούτου παραδίδεται σε ιδιώτες. Και ακόμη χειρότερα είναι αυτά που έρχονται, αφού με τον εφαρμοστικό νόμο του «μεσοπρόθεσμου», παρέχεται η δυνατότητα στο κεφάλαιο να εγκαταστήσει τις κερδοφόρες τουριστικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις του όπου θέλει - ακόμη και σε δημόσιες δασικές εκτάσεις - και μάλιστα με διαδικασίες - εξπρές.

Ο νέος υπουργός Περιβάλλοντος Γ. Παπακωνσταντίνου το πρώτο πράγμα που δήλωσε, μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του, είναι ότι θα ανοίξει τη συζήτηση «όχι για το τι είναι δάσος, αλλά τι θέλουμε να είναι δάσος», προαναγγέλλοντας ένα νέο γύρο αντιδασικής πολιτικής. Και αυτό, βέβαια, το «θέλει» μόνο το μεγάλο κεφάλαιο. Γιατί ο λαός, στον αντίποδα, θα παλέψει μαζί με το ΚΚΕ για έναν ενιαίο δημόσιο φορέα διαχείρισης και προστασίας της δασικής περιουσίας. Για μετατροπή σε δημόσια περιουσία όλων των μεγάλων ιδιωτικών εκτάσεων στα βουνά και τα δάση. Για αναδάσωση καμένων εκτάσεων. Για να καταργηθούν όλοι οι αντιδασικοί νόμοι.


Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ

Επικοινωνήστε με το διαχειριστή