<h2>Από το "Καλό Πάσχα" στο δίμηνο-φωτιά </h2>

Της Μαρίνας Μάνη

Πασχαλινή ραστώνη τέλος –αν υποθέσουμε ότι οι μέρες που ζούμε άφησαν περιθώρια για ένα ράθυμο τετραήμερο. Τα μέλη της κυβέρνησης γνωρίζουν τόσο καλά την κρισιμότητα του (σχεδόν) διμήνου που ξεκινά σήμερα, ώστε μεταξύ σοβαρού κι αστείου μαζί με το «Χριστός Ανέστη» επαναφέρουν τη Μεγαλοβδομαδιάτικη ευχή... «και Καλή Ανάσταση», για να παραπέμψουν στα «πάθη» που τους περιμένουν.

Και να μην ήθελαν, φρόντισε η Eurostat να τους (και μας) προσγειώσει απότομα στη σκληρή πραγματικότητα αφού επέλεξε την πρώτη μεταπασχαλινή ημέρα για να ανακοινώσει το έλλειμμα του 2010 το οποίο αναμένεται να «κλείσει» στο περίπου 10,5% του ΑΕΠ. Είναι το στοιχείο που μαζί με τη μαύρη τρύπα στην εκτέλεση του φετινού προϋπολογισμού, θα καθορίσουν το ύψος των νέων μέτρων που θα ληφθούν για το 2011. Αν και το τελικό ποσό θα ανακοινωθεί μετά την έλευση του κλιμακίου της τρόικας στις αρχές Μαΐου, είναι διάχυτος ο φόβος ότι θα ξεπεράσει κατά πολύ τα 3 δισ. που υπολόγιζε η κυβέρνηση πριν από το Πάσχα –έναντι 1,7 δισ. που εκτιμούσε πριν από δύο μήνες.

Ο μεγάλος πονοκέφαλος του Μαξίμου, πάντως, αφορά την εξειδίκευση του μεσοπρόθεσμου σχεδίου και των αποκρατικοποιήσεων, καθώς θα πρέπει να πείσει αφενός τους δανειστές ότι θα τηρήσει «μέχρι κεραίας» τις δεσμεύσεις στις οποίες αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός πριν από δέκα ημέρες και, αφετέρου, τους κυβερνητικούς βουλευτές να τα ψηφίσουν και τους «πράσινους» συνδικαλιστές να τα αποδεχθούν ή έστω να αντιδράσουν «λελογισμένα». Ως προς αυτό το τελευταίο, τα μηνύματα δεν είναι ενθαρρυντικά, δεδομένου ότι η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ έχει ήδη προαναγγείλει 48ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις με την προειδοποίηση ότι θα φτάσει και στα μπλακ-άουτ –και, μάλιστα, πάνω στην έναρξη της τουριστικής σεζόν.

Για το κυβερνητικό επιτελείο η σύγκρουση με το εν λόγω (δυναμικό και μαζικό) σωματείο θα έχει τον χαρακτήρα crash test ώστε, εάν επικρατήσει το κυβερνητικό σχέδιο, να καμφθούν οι αντιδράσεις και των υπολοίπων συνδικαλιστών σε στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα οι οποίοι, ως γνωστόν, αποτελούσαν εδώ και τριάντα χρόνια τη ραχοκοκαλιά του εκλογικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ.

Η απειλή της κάλπης

Ως προς τη στάση των κυβερνητικών βουλευτών, γίνεται σαφές ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν θεωρεί αρκετή τη θετική ψήφο τους στη Βουλή, αλλά θέτει θέμα και για τη δημόσια στάση τους από τώρα μέχρι τις 15 Ιουνίου όπου υπολογίζεται ότι θα γίνει η κρίσιμη ψηφοφορία. Αυτό προκύπτει από... πασχαλινές διαρροές συνεργατών του, σύμφωνα με τις οποίες ο πρωθυπουργός θα παρουσιάσει στην κοινοβουλευτική ομάδα το «πακέτο» των 26 δισ. ευρώ (σ.σ. μεσοπρόθεσμο σχέδιο και έκτακτα μέτρα) και το σχέδιο των αποκρατικοποιήσεων γύρω στις 15 Μαΐου, ζητώντας από τα μέλη της να το στηρίξουν δημοσίως και να αποκρούσουν όλες τις επιθέσεις της αντιπολίτευσης. Σε αντίθετη περίπτωση –κατά τις διαρροές– θα προβληθεί ως μόνη λύση η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες πριν από την ψηφοφορία του Ιουνίου.

Κατά τους υπολογισμούς των επιτελών του κ. Παπανδρέου το εκλογικό δίλημμα «θα πιάσει» καθώς κανένας κυβερνητικός βουλευτής δεν θέλει πρόωρες εκλογές –ακόμη και οι διστακτικοί, λένε, κάμφθηκαν μετά το τελευταίο δημοσκοπικό μπαράζ που δείχνει ότι σε περίπτωση αναμέτρησης οι μισοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν θα επανεκλεγούν...

Το «Ζάππειο 2» θα περιμένει

Αναμένοντας την αποσαφήνιση των κυβερνητικών προτάσεων η ΝΔ επανεξετάζει την παρουσίαση της δικής της οικονομικής πρότασης –της γνωστής ως «Ζάππειο 2». Οι επιτελείς του Α. Σαμαρά προτείνουν να γίνει μετά την 15η Μαΐου, ώστε να ληφθούν υπόψη τα νέα έκτακτα μέτρα, το μεσοπρόθεσμο σχέδιο και οι λεπτομέρειες των αποκρατικοποιήσεων. Επίσημη ημερομηνία δεν είχε δοθεί έτσι κι αλλιώς, ενώ οι αναφορές στην 6η Μαΐου (σ.σ. συμπλήρωση ενός χρόνου από την υπογραφή του Μνημονίου) ή στην 9η Μαΐου (Ημέρα της Ευρώπης) προέρχονταν από παράγοντες της Λ. Συγγρού.

Σε κάθε περίπτωση, οι συνεργάτες του κ. Σαμαρά διαβεβαιώνουν ότι η «γαλάζια» πρόταση θα είναι πλήρως κοστολογημένη, ρεαλιστική, δίκαιη (σ.σ. με «επανορθωτικά μέτρα» στις ευπαθείς ομάδες που επλήγησαν όπως οι χαμηλοσυνταξιούχοι), αναπτυξιακή (σ.σ. με μέτρα για ανάταξη και ανάκαμψη της Οικονομίας όπως, μεταξύ άλλων, μείωση των φορολογικών συντελεστών ή μπόνους σε επιχειρήσεις), ενώ η δομή της θα παραπέμπει σε ένα πλήρες εκλογικό πρόγραμμα σε περίπτωση που στηθούν κάλπες.

Ως «δυνατό χαρτί» προβάλλεται η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, φέροντας ως παράδειγμα τη νέα κυβέρνηση Κένι της Ιρλανδίας που πέτυχε, στις μετεκλογικές διαπραγματεύσεις, να αλλάξει δύο όρους του Ιρλανδικού Μνημονίου –για την απασχόληση και το επιτόκιο...


Πηγή:www.capital.gr

Επικοινωνήστε με το διαχειριστή