"Άκρα του τάφου σιωπή" από Νομάρχη Φθιώτιδας και Δήμαρχο Λαμιέων για τα λατομεία

Την αργοπορία του Νομάρχη Φθιώτιδας κ. Χειμάρα και του Δημάρχου Λαμιέων κ. Κοτρωνιά, καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Λαμίας αναφέροντας ότι από το 1985 πέρασαν έξι Δημοτικές και Νομαρχιακές Αρχές· και τώρα πάμε στην έβδομη και κανένας Δήμαρχος, κανένας Νομάρχης, καμιά Δημοτική, καμιά Νομαρχιακή Αρχή δεν ασχολήθηκε και η υπόθεση των λατομείων “θάφτηκε” κυριολεκτικά από όλους, ακόμα κι από τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης. Αναλυτικά η ανακοίνωση.

Κανείς δεν μπορεί να αποφανθεί το αντίθετο, στην Ελλάδα όλα γίνονται αργά, χωρίς άγχος και χωρίς πίεση. Αυτό έχει και τα... θετικά του, θα πει κάποιος. Όπως λέει και η λαϊκή ρήση “το καλό το πράμα αργεί να γίνει”. Όμως, η υπόθεση για την απομάκρυνση των λατομείων από τη Λαμία παρατράβηξε.

Μια υπόθεση η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και εικοσιπέντε χρόνια, από το 1985. Τότε διαμαρτυρόμασταν επειδή τα λατομεία ήταν δίπλα στα σπίτια της Νέας Μαγνησίας και πολύ κοντά στις άλλες συνοικίες της ανατολικής Λαμίας· τι να πούμε σήμερα. Το 1985 άρχισαν οι μελέτες για την οριοθέτηση της Νέας Λατομικής Περιοχής. Στη συνέχεια έγινε η οριοθέτηση και η θεσμοθέτησή της. Ακολούθησαν καυγάδες, δικαστήρια, αναστολές και αναβολές, στραβά μάτια στις παρανομίες, ευθύνες και τόσα άλλα. Και σήμερα τα λατομεία είναι ακόμη εκεί, και ποιος ξέρει μέχρι πότε. Ακόμα ξερνάνε σκόνη και τα φορτηγά συνεχίζουν να περνάνε μέσα από τη συνοικία της Νέας Μαγνησίας. Αλλά, όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, εικοσιπέντε χρόνια κοσκινίζει!
Φέτος έχουμε τις εκλογές της Αυτοδιοίκησης. Από το 1985 πέρασαν έξι Δημοτικές και Νομαρχιακές Αρχές· και τώρα πάμε στην έβδομη. Κανένας Δήμαρχος και κανένας Νομάρχης, καμιά Δημοτική και καμιά Νομαρχιακή Αρχή δεν ασχολήθηκε, όπως όφειλε και ανάλογα με τη σημασία που έχει η υπόθεση των λατομείων για την πόλη. Ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια το θέμα “θάφτηκε” κυριολεκτικά από όλους, ακόμα κι από τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης.

Αυτό λέει πολλά. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Όσο τα πράγματα παραμένουν στάσιμα, όσο οι ένθεν κι ένθεν πλευρές -εκτός βέβαια από τους κατοίκους της πόλης- βολεύονται με την “αμηχανία” της δημόσιας διοίκησης (“αμηχανία” το λέμε τώρα, σκόπιμη ή όχι), όσο ο χορός των σκοπιμοτήτων καλά κρατεί, έχουμε κάθε δικαίωμα να καταγγέλλουμε την ανικανότητα των διοικούντων, να υποψιαζόμαστε διαπλοκές και παρανομίες όλων όσων εμπλέκονται στην υπόθεση των λατομείων. Και έχουμε υποχρέωση όχι μόνο να καταγγέλλουμε, αλλά και να διεκδικούμε.

Οι ενεργοί πολίτες πρέπει να αντιδράσουμε με κάθε τρόπο. Είναι ώριμες οι συνθήκες για τη συγκρότηση μιας Επιτροπής για την Απομάκρυνση των Λατομείων, ανάλογη με εκείνη του 1992-1994, με τη συμμετοχή εκπροσώπων συλλόγων και δημοτών της Νέας Μαγνησίας και των όμορων συνοικιών.
Οφείλουμε αυτή την δραστηριότητα, αυτή την αντίδραση, στον εαυτό μας, στα παιδιά μας, στη συνείδησή μας. Ερωτήματα όπως: γιατί τόσα χρόνια δεν βρέθηκε λύση, γιατί το θέμα παραπέμπεται διαρκώς “από τον Άννα στον Καϊάφα” και στις ελληνικές καλένδες, ως πότε η υγεία των κατοίκων, το περιβάλλον, η αισθητική της πόλης και του τοπίου, οι περιουσίες των πολιτών θα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τα οικονομικά συμφέροντα και τις υστεροβουλίες ορισμένων, ελαχίστων, πρέπει να βρουν τις απαντήσεις τους.

Θα πουν κάποιοι: “βρήκατε το χρόνο να μιλήσετε για το περιβάλλον και τα λατομεία· για ποιότητα ζωής και νομιμότητα των επιχειρήσεων. Τώρα αυτό που προέχει είναι η επιβίωση και το μεροκάματο”.
Η οικονομική κρίση όμως δεν πρέπει να γίνει απειλή για επιδείνωση και της περιβαλλοντικής κρίσης. Σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε το περιβάλλον και η ποιότητα ζωής μας να αντιμετωπιστεί ως πόρος για εύκολη εκμετάλλευση και εξασφάλιση παράνομων κερδών. Αντίθετα, οφείλουμε να απαιτήσουμε αυστηρή εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και του διοικητικού συστήματος περιβαλλοντικής προστασίας για μια ουσιαστικά βιώσιμη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη.