του Π. Μαυροειδή
Μπορεί ο πατέρας, ετών 56, πρώην εργάτης βιομηχανίας, να έχει
απολυθεί από πέρυσι και να έχει τελειώσει ήδη το επίδομα ανεργίας
Μπορεί η μητέρα ετών 54, δημόσιος υπάλληλος, να βγαίνει σε λίγο σε ”εφεδρεία” λαμβάνοντας προς τα παρόν τα μισά του μισθού των 1050 ευρώ που έπαιρνε
Μπορεί η κόρη, νεοδιόριστη δασκάλα στην Κάσο, μετά από συμμετοχή σε τρεις διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, να παίρνει με το νέο μισθολόγιο 660 ευρώ καθαρά.
Μπορεί ο γιος, άνεργος μηχανικός με διδακτορικό να έφυγε για Αυστραλία, να βοηθηθεί από τους εκεί συγγενείς να βρει δουλειά και να ζητάει και αυτός τα δικά του
Μπορεί στον παππού να κόπηκαν τα δώρα στη σύνταξη
Μπορεί η γιαγιά δυστυχώς να πέθανε με μεγάλη απορία στα μάτια που περίπου έλεγε ”δεν βλέπω τον πόλεμο, γιατί έρχεται τέτοια πείνα;”
Όμως τουλάχιστον δεν χρεοκοπήσαμε
Υπάρχει μια παλιά εβραϊκή πρωινή προσευχή που ανάμεσα στα άλλα αναφέρει: ”ευχαριστώ και σήμερα το θεό που δε γεννήθηκα γυναίκα”… παράλογο και εξωφρενικό και όχι μόνο για τις φεμινίστριες… επιζεί όμως τόσους αιώνες.
Δεν είναι λοιπόν μόνο οι στερήσεις που μπορεί να υπομένει σε απίστευτο βαθμό ένας άνθρωπος και ένας λαός. Είναι και οι πιο παράδοξες, άλογες και αφελείς πολιτικές απόψεις και ιδεολογήματα που μπορεί να καταπιεί.
Αυτά έρχονται στο νου,σήμερα με το δήθεν σήριαλ της χρεωκοπίας.
Και είναι ώρα να σκεφτεί κανείς ότι για να ΕΓΕΡΘΕΙ Ο ΛΑΟΣ και να τους πάρει και να τους σηκώσει δεν φτάνει η πείνα και η εξαθλίωση αλλά και η πολιτική, ιδεολογική ανάταξη, η πολιτική αυτοπεποίθηση, το επαναστατικό πνεύμα, το όραμα, οι αξίες, η στρατηγική στόχευση για μια αλλη ζωή σε μια άλλη κοινωνία
Αυτά τα ολίγα, σε μια στιγμή, που η αριστερά, ενώ πρέπει να μιλήσει και να δράσει με πεποίθηση και νεύρο, κόβει και ράβει ” ελάχιστα αιτήματα και πλαίσια άμεσης και ενωτικής παρέμβασης” και απορεί γιατί ο κόσμος ”δεν ξεσηκώνεται επιτέλους” και δε τη φωνάζει να αναλάβει τις ευθύνες της στη διακυβέρνηση….
Σε μια στιγμή που αντί να διεκδικηθεί η συνάντηση της αγωνίας της επιβίωσης με την ανάγκη της επανάστασης, αναζητάται η κοινοβουλευτική ενίσχυση ή επιβίωση των κομματιών της…
http://aristeroblog.wordpress.com
Μπορεί η μητέρα ετών 54, δημόσιος υπάλληλος, να βγαίνει σε λίγο σε ”εφεδρεία” λαμβάνοντας προς τα παρόν τα μισά του μισθού των 1050 ευρώ που έπαιρνε
Μπορεί η κόρη, νεοδιόριστη δασκάλα στην Κάσο, μετά από συμμετοχή σε τρεις διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, να παίρνει με το νέο μισθολόγιο 660 ευρώ καθαρά.
Μπορεί ο γιος, άνεργος μηχανικός με διδακτορικό να έφυγε για Αυστραλία, να βοηθηθεί από τους εκεί συγγενείς να βρει δουλειά και να ζητάει και αυτός τα δικά του
Μπορεί στον παππού να κόπηκαν τα δώρα στη σύνταξη
Μπορεί η γιαγιά δυστυχώς να πέθανε με μεγάλη απορία στα μάτια που περίπου έλεγε ”δεν βλέπω τον πόλεμο, γιατί έρχεται τέτοια πείνα;”
Όμως τουλάχιστον δεν χρεοκοπήσαμε
Υπάρχει μια παλιά εβραϊκή πρωινή προσευχή που ανάμεσα στα άλλα αναφέρει: ”ευχαριστώ και σήμερα το θεό που δε γεννήθηκα γυναίκα”… παράλογο και εξωφρενικό και όχι μόνο για τις φεμινίστριες… επιζεί όμως τόσους αιώνες.
Δεν είναι λοιπόν μόνο οι στερήσεις που μπορεί να υπομένει σε απίστευτο βαθμό ένας άνθρωπος και ένας λαός. Είναι και οι πιο παράδοξες, άλογες και αφελείς πολιτικές απόψεις και ιδεολογήματα που μπορεί να καταπιεί.
Αυτά έρχονται στο νου,σήμερα με το δήθεν σήριαλ της χρεωκοπίας.
Και είναι ώρα να σκεφτεί κανείς ότι για να ΕΓΕΡΘΕΙ Ο ΛΑΟΣ και να τους πάρει και να τους σηκώσει δεν φτάνει η πείνα και η εξαθλίωση αλλά και η πολιτική, ιδεολογική ανάταξη, η πολιτική αυτοπεποίθηση, το επαναστατικό πνεύμα, το όραμα, οι αξίες, η στρατηγική στόχευση για μια αλλη ζωή σε μια άλλη κοινωνία
Αυτά τα ολίγα, σε μια στιγμή, που η αριστερά, ενώ πρέπει να μιλήσει και να δράσει με πεποίθηση και νεύρο, κόβει και ράβει ” ελάχιστα αιτήματα και πλαίσια άμεσης και ενωτικής παρέμβασης” και απορεί γιατί ο κόσμος ”δεν ξεσηκώνεται επιτέλους” και δε τη φωνάζει να αναλάβει τις ευθύνες της στη διακυβέρνηση….
Σε μια στιγμή που αντί να διεκδικηθεί η συνάντηση της αγωνίας της επιβίωσης με την ανάγκη της επανάστασης, αναζητάται η κοινοβουλευτική ενίσχυση ή επιβίωση των κομματιών της…
http://aristeroblog.wordpress.com
του πανου απ τη στυλιδα;
ΑπάντησηΔιαγραφή